پس روانه مى شوى به جانب مسجد با حالت سکینه و وقار و مى گوئى در وقت بیرون شدن از خانه بجهت رفتن به مسجد:
بِسْمِ اللَّهِ الَّذى خَلَقَنى فَهُوَ یَهْدینِ وَالَّذى هُوَ
به نام آن خدائى که مرا آفرید و سپس راهنمائیم کرد و آن کس که
یُطْعِمُنى وَیَسْقینِ وَاِذا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفینِ وَالَّذى یُمیتُنى ثُمَّ یُحْیینِ
غذایم دهد و آبم نوشاند و هرگاه بیمار شوم او شفایم دهد و آنکه بمیراندم و باز زنده ام کند
وَالَّذى اَطْمَعُ اَنْ یَغْفِرَ لى خَطیَّئَتى یَوْمَ الدّینِ رَبِّ هَبْ لى حُکْما وَاَلْحِقْنى
و آنکه طمع دارم بیامرزد خطایم را در روز رستاخیز پروردگارا مرا فرزانگى بخش و به شایستگان
بِالصّالِحینَ وَاجْعَلْ لى لِسانَ صِدْقٍ فِى الاْخِرینَ وَاجْعَلْنى مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ
ملحقم کن و خوش نامم گردان در نزد آیندگان و از وارثان بهشت پر
النَّعیمِ وَاغْفِرْ لاَِبى *
نعمتم گردان و پدرم را بیامرز
و چون خواستى داخل مسجد شوى اوّل ملاحظه تَهِ کفش خود مى نمائى که نجاستى با آن نباشد پس پاى راست را مقدّم مى دارى پس مى خوانى این دعا را:
بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَمِنَ اللَّهِ وَاِلَى اللَّهِ وَخَیْرُ الاَْسْمآءِ کُلِّها لِلَّهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى
به نام خدا و بذات خدا و از جانب خدا و بسوى خدا و بهترین همه نامها از آن خدا توکل کردم بر
اللَّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْتَحْ لى
خدا و جنبش و نیروئى نیست مگر بخدا، خدایا درود فرست بر محمد و آلش و
اَبْوابَ رَحْمَتِکَ وَتَوْبَتِکَ وَاَغْلِقْ عَنّى اَبْوابَ مَعْصِیَتِکَ وَاجْعَلْنى مِنْ زُوّارِکَ
درهاى رحمت و توبه ات را بسویم باز کن و درهاى نافرمانیت برویم ببند و مرا در زمره زائرانت
وَعُمّارِ مَساجِدِکَ وَمِمَّنْ یُناجیکَ فى اللَّیْلِ وَالنَّهارِ وَمِنَ الَّذینَ هُمْ فى
و آبادکنندگان مساجدت قرارم ده و از کسانى که در شب و روز با تو به راز و نیازند و از کسانى که در
صَلوتِهِمْ خاشِعُونَ وَادْحَرْ عَنِّى الشَّیْطانَ الرَّجیمَ وَجُنُودَ اِبْلیسَ اَجْمَعینَ *
نماز ترسانند و دور گردان از من شیطان رانده و سپاهیان او را به تمامى