اَللّهُمَّ اِنَّهُ لَیْسَ لى عِلْمٌ بِمَوْضِعِ رِزْقى وَ اِنَّما اَطْلُبُهُ بِخَطَراتٍ
خدایا براستى من جاى رزق و روزى خود را ندانم بلکه روى خیالهایى که در دلم
تَخْطُرُ عَلى قَلْبى فَاَجُولُ فى طَلَبِهِ الْبُلْدانَ فَاَنَا فیما اَنَا طالِبٌ
خطور مى کند آن را مى جویم و به همین جهت بدنبال آن در شهرها مى گردم و از این رو من در طلب
کَالْحَیْرانِ لا اَدْرى اَفى سَهْلٍ هَوُ اَمْ فى جَبَلٍ اَمْ فى اَرْضٍ اَمْ فى
روزى چون شخص سرگردانى هستم که نمى دانم آیا در دشت است یا در کوه ، در زمین است یا در
سَماَّءٍ اَمْ فى بَرٍّاَمْ فى بَحْرٍ وَ عَلى یَدَىْ مَنْ وَ مِنْ قِبَلِ مَنْ وَ قَدْ
آسمان در خشکى است یا در دریا و به دست کى است و از جانب چه شخصى است ، آنچه مسلم است
عَلِمْتُ اَنَّ عِلْمَهُ عِنْدَکَ وَ اَسْبابَهُ بِیَدِکَ وَ اَنْتَ الَّذى تَقْسِمُهُ بِلُطْفِکَ وَ
دانسته ام که علمش پیش تو است و اسبابش به دست تو است و تویى که آن را به لطف خود قسمت کنى و
تُسَبِّبُهُ بِرَحْمَتِکَ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاجْعَلْ یا رَبِّ
به رحمتت وسیله اش را فراهم سازى خدایا پس بر محمد و آلش درود فرست و روزیت را اى پروردگار
رِزْقَکَ لى واسِعاً وَ مَطْلَبَهُ سَهْلاً وَ مَاْخَذَهُ قَریباً وَ لا تُعَنِّنى بِطَلَبِ
(مهربان ) بر من فراخ گردان و راه درآوردنش را آسان و جاى دریافتش رانزدیک کن و مرا در طلب
مالَمْ تُقَدِّرْ لى فیهِ رِزْقاً فَاِنَّکَ غَنِىُّ عَنْ عَذابى وَ اَنَا فَقیرٌ اِلى
آنچه مقدرم نکرده اى به زحمت مینداز زیرا تو از به زحمت انداختن من بى نیازى و من نیازمند
رَحْمَتِکَ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ جُدْ عَلى عَبْدِکَ بِفَضْلِکَ اِنَّکَ ذُو فَضْلٍ عَظیمٍ
رحمت توام پس درود فرست بر محمد و آلش و کرم کن بر بنده خود به فضل که تو داراى فضل بزرگى هستى
مؤلف گوید که این دعا از ادعیه طلب رزق است ، و مستحبّ است نیز درتعقیب عشاء هفت مرتبه سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ بخواند و آنکه در نماز وتیره و آن دو رکعت نافله نشسته است بعد از نماز عشاء صد آیه از قرآن بخوانند و مستحب است عوض صد آیه سوره اِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ در یک رکعت و سوره قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ در رکعت دیگر بخوانند.