دعائیست رفیع الشأن مروىّ از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله
جبرئیل براى آن حضرت آورد در وقتى که در مقام ابراهیم علیه السلام مشغول به
نماز بود و کفعمى در بلد الامین و مصباح این دعا را ذکر کرده و در حاشیه آن اشاره
به فضیلت آن نموده از جمله فرموده هر که این دعا را در ایّام البیض ماه رمضان بخواند
گناهانش آمرزیده شود اگر چه به عدد دانه هاى باران و برگ درختان و ریگ بیابان
باشد و براى شفاء مریض و قضاء دین و غنا و توانگرى و رفع غم خواندن آن نافع است و
دعا این است :
به نام خداى بخشاینده مهربان
سُبْحانَکَ یا اَللّهُ تَعالَیْتَ یا رَحْمنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ
منزهى اى خدا برترى تو اى بخشنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى
یا رَحیمُ تَعالَیْتَ یا کَریمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مَلِکُ
اى مهربان برترى تو اى کریم پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى پادشاه
تَعالَیْتَ یا مالِکُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا قُدُّوسُ
برترى تو اى مالک پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى مبرا از هر عیب
تَعالَیْتَ یا سَلامُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُؤْمِنُ تَعالَیْتَ
برترى تو اى سلامت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى امان بخش برتر آمدى
یا مُهَیْمِنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا عَزیزُ تَعالَیْتَ یا
اى نگهبان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى نیرومند برتر آمدى اى
جَبّارُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُتَکَبِّرُ تَعالَیْتَ یا مُتَجَبِّرُ
با جبروت و عظمت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى داراى بزرگى و کبریاء برتر آمدى اى صاحب جلال و شوکت
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا خالِقُ تَعالَیْتَ یا بارِئُ اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى آفریننده برتر آمدى اى پدید آرنده پناه ده ما را
مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُصَوِّرُ تَعالَیْتَ یا مُقَدِّرُ اَجِرْنا مِنَ
از آتش اى پناه ده منزهى اى صورت ده برتر آمدى اى اندازه گیر کارها پناه ده ما را از
النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا هادى تَعالَیْتَ یا باقى اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا
آتش اى پناه ده منزهى اى راهنما برتر آمدى اى باقى پناه ده ما را از آتش اى
مُجیرُ سُبْحانَکَ یا وَهّابُ تَعالَیْتَ یا تَوّابُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
پناه ده منزهى اى بخشنده برتر آمدى اى توبه پذیر پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا فَتّاحُ تَعالَیْتَ یا مُرْتاحُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى اى گشاینده برتر آمدى اى آسایش بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا سَیِّدِى تَعالَیْتَ یا مَوْلاىَ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى تو اى آقاى من برترى تو اى سرور من پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا قَریبُ تَعالَیْتَ یا رَقیبُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى تو اى نزدیک برترى تو اى مراقب اعمال بندگان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا مُبْدِئُ تَعالَیْتَ یا مُعیدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى اى آغاز کن آفرینش برتر آمدى اى بازگرداننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا حَمیدُ تَعالَیْتَ یا مَجیدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى اى پسندیده برتر آمدى اى ستوده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا قَدیمُ تَعالَیْتَ یا عَظیمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى تو اى دیرینه برترى تو اى با عظمت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا غَفُورُ تَعالَیْتَ یا شَکُورُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى اى آمرزنده برتر آمدى اى پاداش ده سپاسگزاران پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا شاهِدُ تَعالَیْتَ یا شَهیدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى اى شاهد برترى تو اى گواه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا حَنّانُ تَعالَیْتَ یا مَنّانُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ
منزهى تو اى بسیار مهربان برترى تو اى نعمت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو
یا باعِثُ تَعالَیْتَ یا وارِثُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا
اى برانگیزنده برترى تو اى ارث بر جهانیان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى
مُحْیى تَعالَیْتَ یا مُمیتُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا شَفیقُ
زنده کننده برترى تو اى میراننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مهربان
تَعالَیْتَ یا رَفیقُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا اَنیسُ تَعالَیْتَ
برترى تو اى رفیق پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى همدم برترى تو
یا موُنِسُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا جَلیلُ تَعالَیْتَ یا
اى مونس پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى شوکتمند برترى تو اى داراى جمال و
جَمیلُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا خَبیرُ تَعالَیْتَ یا بَصیرُ
زیبایى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى آگاه برترى تو اى بیناى
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا حَفِىُّ تَعالَیْتَ یا مَلِىُّ اَجِرْنا مِنَ
به کارها پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مهربان برترى تو اى بى نیاز مطلق پناه ده ما را
النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مَعْبُودُ تَعالَیْتَ یا مَوْجُودُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ
از آتش اى پناه ده منزهى اى معبود حقیقى برتر آمدى اى موجود بالذات پناه ده ما را از آتش
یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا غَفّارُ تَعالَیْتَ یا قَهّارُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
اى پناه ده منزهى اى آمرزش پیشه برترى تو اى داراى قهر و سطوت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا مَذْکُورُ تَعالَیْتَ یا مَشْکُورُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى تو اى یاد شونده برترى تو اى سپاس دارنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا جَوادُ تَعالَیْتَ یا مَعاذُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ
منزهى تو اى بخشنده برترى تو اى پناهگاه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو
یا جَمالُ تَعالَیْتَ یا جَلالُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا سابِقُ
اى (اصل هر) زیبایى برترى تو اى (بخشنده هر) بزرگوارى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى سبقت گیرنده
تَعالَیْتَ یا رازِقُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا صادِقُ
برترى تو اى روزى دهنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى راست گفتار
تَعالَیْتَ یا فالِقُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا سَمیعُ تَعالَیْتَ
برترى تو اى شکافنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى شنوا برترى تو
یا سَریعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا رَفیعُ تَعالَیْتَ یا بدیعُ
اى شتابنده (در اجابت ) پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى بلند مرتبه برترى تو اى آفریننده
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا فَعّالُ تَعالَیْتَ یا مُتَعالُ اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى کننده (آنچه بخواهى ) برترى تو اى والامرتبه پناه ده ما را
مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا قاضى تَعالَیْتَ یا راضى اَجِرْنا مِنَ
از آتش اى پناه ده منزهى تو اى داور برترى تو اى راضى پناه ده ما را از
النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا قاهِرُ تَعالَیْتَ یا طاهِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا
آتش اى پناه ده منزهى تو اى چیره بر خلق برترى تو اى پاکیزه پناه ده ما را از آتش اى
مُجیرُ سُبْحانَکَ یا عالِمُ تَعالَیْتَ یا حاکِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
پناه ده منزهى تو اى دانا برترى تو اى حکمران پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا دآئِمُ تَعالَیْتَ یا قآئِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ
منزهى تو اى جاویدان برترى تو اى قیام کننده به امور خلق پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو
یا عاصِمُ تَعالَیْتَ یا قاسِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا غَنِىُّ
اى نگهدار برترى تو اى قسمت کننده روزى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى بى نیاز
تَعالَیْتَ یا مُغْنى اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا وَفِىُّ تَعالَیْتَ
برترى تو اى بى نیاز کننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى وفادار برترى
یا قَوِىُّ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا کافى تَعالَیْتَ یا شافى
تو اى نیرومند پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى کفایت کننده برترى تو اى شفا دهنده
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُقَدِّمُ تَعالَیْتَ یا مُؤَخِّرُ اَجِرْنا
پناده ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مقدم دارنده برترى تو اى عقب انداز پناه ده ما را
مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا اَوَّلُ تَعالَیْتَ یا آخِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا
از آتش اى پناه ده منزهى تو اى اول برترى تو اى آخر پناه ده ما ر از آتش اى
مُجیرُ سُبْحانَکَ یا ظاهِرُ تَعالَیْتَ یا باطِنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
پناه ده منزهى تو اى پیدا برترى تو اى ناپیدا پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا رَجآءُ تَعالَیْتَ یا مُرْتَجى اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى تو اى امید برترى تو اى مایه امیدوارى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا ذَاالْمَنِّ تَعالَیْتَ یا ذَاالطَّوْلِ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى تو اى صاحب نعمت برترى تو اى صاحب احسان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا حَىُّ تَعالَیْتَ یا قَیُّومُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ
منزهى تو اى زنده برترى تو اى پاینده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو
یا واحِدُ تَعالَیْتَ یا اَحَدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا سَیِّدُ
اى یگانه برترى تو اى یکتا پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى آقا
تَعالَیْتَ یا صَمَدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا قَدیرُ تَعالَیْتَ
برترى تو اى بى نیاز پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى توانا برترى
یا کَبیرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا والى تَعالَیْتَ یا مُتَعالى
تو اى بزرگ پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى حکمران برترى تو اى والامقام
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا عَلِىُّ تَعالَیْتَ یا اَعْلى اَجِرْنا مِنَ
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى والا برترى تو اى والاتر از همه پناه ده ما را از
النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا وَلِىُّ تَعالَیْتَ یا مَوْلى اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا
آتش اى پناه ده منزهى تو اى صاحب اختیار برترى تو اى سرور پناه ده ما را از آتش
مُجیرُ سُبْحانَکَ یا ذارِئُ تَعالَیْتَ یا بارِئُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
اى پناه ده منزهى تو اى آفریننده برترى تو اى پدید آرنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا خافِضُ تَعالَیْتَ یا رافِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى تو اى پایین آرنده برترى تو اى بالا برنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا مُقْسِطُ تَعالَیْتَ یا جامِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى تو اى به انصاف رفتار کننده برترى تو اى گردآورنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا مُعِزُّ تَعالَیْتَ یا مُذِلُّ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ
منزهى تو اى عزت بخش برترى تو اى ذلت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو
یا حافِظُ تَعالَیْتَ یا حَفیظُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا قادِرُ
اى نگهبان برترى تو اى نگهدار پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى توانا
تَعالَیْتَ یا مُقْتَدِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا عَلیمُ تَعالَیْتَ
برترى تو اى با اقتدار پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى دانا برترى تو
یا حَلیمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا حَکَمُ تَعالَیْتَ یا حَکیمُ
اى بردبار پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى داور برترى تو اى فرزانه
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُعْطى تَعالَیْتَ یا مانِعُ اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى عطا ده برترى تو اى مانع از عطا پناه ده ما را
مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا ضآرُّ تَعالَیْتَ یا نافِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ
از آتش اى پناه ده منزهى تو اى زیان رسان برترى تو اى سودرسان پناه ما را از آتش
یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُجیبُ تَعالَیْتَ یا حَسیبُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا
اى پناه ده منزهى تو اى اجابت کننده برترى تو اى حسابگر پناه ده ما را از آتش اى
مُجیرُ سُبْحانَکَ یا عادِلُ تَعالَیْتَ یا فاصِلُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
پناه ده منزهى تو اى دادگر برترى تو اى جدا کننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا لَطیفُ تَعالَیْتَ یا شَریفُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى تو اى مهربان برترى تو اى شریف پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا رَبُّ تَعالَیْتَ یا حَقُّ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا
منزهى تو اى پروردگار برترى تو اى ثابت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى
ماجِدُ تَعالَیْتَ یا واحِدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا عَفُوُّ
گرامى برترى تو اى یگانه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى باگذشت
تَعالَیْتَ یا مُنْتَقِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا واسِعُ تَعالَیْتَ
برترى تو اى انتقام کش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى وسیع رحمت برترى تو
یا مُوَسِّعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا رَؤُفُ تَعالَیْتَ یا
اى گشایش بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مهرورز برترى تو اى
عَطوُفُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا فَرْدُ تَعالَیْتَ یا وِتْرُ
با عطوفت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى یگانه برترى تو اى تک و تنها
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُقیتُ تَعالَیْتَ یا مُحیطُ اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى حافظ و نگهبان برترى تو اى محیط بر هر چیز پناه ده ما را
مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا وَکیلُ تَعالَیْتَ یا عَدْلُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ
از آتش اى پناه ده منزهى تو اى وکیل برترى تو اى سراسر عدل و داد پناه ده ما را از آتش
یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُبینُ تَعالَیْتَ یا مَتینُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
اى پناه ده منزهى تو اى آشکار کننده برترى تو اى ثابت سستى ناپذیر پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَکَ یا بَرُّ تَعالَیْتَ یا وَدُودُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا
منزهى تو اى نیکوکار برترى تو اى بسیار مهربان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى
رَشیدُ تَعالَیْتَ یا مُرْشِدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا نُورُ
ارشاد کننده برترى تو اى رهنمون پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى نور
تَعالَیْتَ یا مُنَوِّرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا نَصیرُ تَعالَیْتَ
برترى تو اى روشنى بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى یاور برترى تو
یا ناصِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا صَبُورُ تَعالَیْتَ یا
اى یارى ده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى بردبار برترى تو اى
صابِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُحْصى تَعالَیْتَ یا
شکیبا پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى شمارنده برترى تو اى
مُنْشِئُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا سُبْحانُ تَعالَیْتَ یا دَیّانُ
ایجاد کننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى منزه برترى تو اى کیفر ده
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُغیثُ تَعالَیْتَ یا غِیاثُ اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى فریادرس برترى تو اى دادرس پناه ده ما را
مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا فاطِرُ تَعالَیْتَ یا حاضِرُ اَجِرْنا مِنَ
از آتش اى پناه ده منزهى تو اى آفریننده برترى تو اى حاضر پناه ده ما را از
النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا ذَاالْعِزِّ وَالْجَمالِ تَبارَکْتَ یا ذَاالْجَبَرُوتِ
آتش اى پناه ده منزهى تو اى صاحب عزّت و زیبایى بزرگى تو اى صاحب جبروت
وَالْجَلالِ سُبْحانَکَ لا اِلهِ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ
و جلال منزهى تو معبودى جز تو نیست ((منزهى تو و همانا من از ستمگرانم
فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجىِ الْمُؤمِنینَ وَ صَلَّى اللّهُ
پس مستجاب کردیم دعاى او (یعنى یونس ) را و او را از اندوه نجاتش دادیم و این چنین مؤ منین را نجات بخشیم )) و درود
عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعینَ وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ حَسْبُنَا
خدا بر آقاى ما محمد و آلش همگى و ستایش خاص پروردگار جهانیان است و خدا ما را بس است
اللّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ العَظیمِ
و او نیکو وکیلى است و جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ
از دعاهاى بسیار معتبره است و ما بین نسخ آن اختلاف است و ما آنرا از مصباح شیخ نقل مى کنیم و مستحبّ است خواندن آن درهرصبح و شام وافضل اوقات آن بعد از عصر جمعه است.
به نام خداى بخشاینده مهربان
سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَکبَرُ وَ لا حَوْلَ ولا قُوَّةَ إلاّ
منزه است خدا وستایش خاص خدا است ومعبودى جزخدا نیست وخدا بزرگتر ازتوصیف است وهیچ جنبش ونیرویى نیست جز
بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظِیمِ سُبْحانَ اللّهِ آناءَ اللَّیْلِ وَ اَطْرافَ النَّهارِ سُبْحانَ اللّهِ
بوسیله خداى والاى بزرگ تنزیه خداى را در تمام ساعات شب و اوقات روز تنزیه خدایرا
بِالْغُدُوِّ وَالآصالِ سُبْحانَ اللّهِ بِالْعَشِىِّ وَالاِْبکارِ سُبْحانَ اللّهِ حینَ
در بامداد و شامگاهان تنزیه خداى را در شب و صبح تنزیه خداى را چون
تُمْسُونَ وَحینَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِ وَالاْرْضِ
شب کنید و چون به بامدادان درآیید و خاص او است ستایش در آسمانها و زمین
وَ عَشِیّاً وَ حینَ تُظْهِرُونَ یُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ یُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ
و شبانگاه و هنگام ظهر، بیرون آورد زنده را از مرده و برون آرد مرده را از
الْحَىِّ وَ یُحْیىِ الاْرْضِ بَعْدَ مَوْتِها وَ کَذلِکَ تُخْرَجُونَ سُبْحانَ رَبِّکَ
زنده و زنده گرداند زمین را پس از مردنش و شما هم این چنین (در رستاخیز) بیرون آورده شوید منزه است پروردگار تو
رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا یَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى المُرْسَلینَ وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ
پروردگار عزت از آنچه وصف کنند و درود بر پیامبران و ستایش خاص خدا پروردگار
الْعالَمِینَ سُبْحانَ ذِى المُلْکِ وَالْمَلَکُوتِ سُبْحانَ ذِى الْعِزَّةِ
جهانیان است منزه است خداى صاحب ملک و ملکوت منزه است خداى صاحب عزت و
وَالْجَبَرُوتِ سُبْحَانَ ذِى الْکِبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَةِ الْمَلِکِ الْحَقِّ الْمُهَیْمِنِ [الْمُبینِ]
جبروت منزه است خداى صاحب بزرگى و عظمت آن پادشاه برحق و نگهبان
الْقُدُّوسِ سُبْحانَ اللّهِ الْمَلِکِ الْحَىِّ الَّذِى لا یَمُوتُ سُبْحانَ اللّهِ الْمَلِکِ
و پاکیزه از هر عیب منزه است خداى فرمانرواى زنده اى که نمیرد منزه است خداى فرمانرواى
الْحَىِّ الْقُدُّوسِ سُبْحانَ الْقاَّئِمِ الْدّآئِمِ سُبْحانَ الْدّآئِمِ القاَّئِمِ سُبحَانَ
زنده پاکیزه از هر عیب منزه است خداى پاینده جاویدان منزه است خداى جاویدان پاینده منزه است
رَبِّىَ الْعَظیِمِ سُبْحانَ رَبِّىَ الاْعْلى سُبْحانَ الْحَىِّ القَیُّومِ سُبْحانَ
پروردگار بزرگ من منزه است پروردگار برترم منزه است خداى زنده پاینده منزه است
الْعَلِىِّ الاْعْلى سُبْحانَهُ وَ تَعالى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنا وَ رَبُّ الْمَلاَّئِکَةِ
خداى والا و برتر منزه است او و برتر است بسیار منزه و پاکیزه است پروردگار ما و پروردگار فرشتگان
وَالرُّوحِ سُبْحانَ الدّآئِمِ غَیْرِ الْغافِلِ سُبْحانَ الْعالِمِ بِغَیْرِ تَعْلِیمٍ
و جبرئیل منزه است خداى جاویدانى که غافل نیست منزه است داناى ناآموخته
سُبْحانَ خالِقِ ما یُرى و مَا لایُرى سُبْحانَ الَّذى یُدْرِکُ الاْبْصارَ وَ لا
منزه است آفریدگار دیدنیها و نادیدنیها منزه است خدایى که دیده ها را درک کند ولى
تُدْرِکُهُ الاْبْصارُ وَ هُوَ اللَّطیفُ الْخَبِیرُ اَللّهُمَّ إنّى اَصْبَحْتُ مِنْکَ فى
دیده ها درکش نکنند و او است دقیق و کاردان خدایا من از لطف تو صبح کردم در
نِعْمَةٍ وَ خَیْرٍ وَ بَرَکَةٍ وَ عافِیَةٍ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَتْمِمْ عَلَىَّ
میان نعمت و خیر و برکت و تندرستى پس درود فرست بر محمد و آلش و تمام کن بر من
نِعْمَتَکَ وَ خَیْرَکَ وَ بَرَکاتِکَ وَعافِیَتِکَ بِنَجاةٍ مِنَ الْنّارِ وَارْزُقْنِى
نعمت و خیر و برکات و عافیتت را به رهایى از آتش و روزیم کن
شُکْرَکَ وَ عافِیَتَکَ وَ فَضْلَکَ وَ کَرامَتَکَ اَبَداً ما اَبْقَیْتَنِى اَللّهُمَّ بِنُورِکَ
سپاسگزارى و عافیت و فضل و بزرگواریت را همیشه تا زنده ام دارى خدایا به نور تو
اهْتَدَیْتُ وَ بِفَضْلِکَ اسْتَغْنَیْتُ وَ بِنِعْمَتِکَ اَصْبَحْتُ وَ اَمْسَیْتُ اَللّهُمَّ
راه یافتم و به فضل تو بى نیازى جستم و به نعمت تو روز و شبم را گذراندم خدایا
اِنّى اُشْهِدُکَ وَ کَفى بِکَ شَهِیدا وَاُشْهِدُ مَلاَّئِکَتَکَ و اَنْبِی اَّئَکَ وَ رُسُلَکَ
من تو را گواه مى گیرم و گواهى تو بس است و گواه گیرم فرشتگان و پیمبران و رسولانت را
وَ حَمَلَةَ عَرْشِکَ وَ سُکّانَ سَماواتِکَ وَ اَرْضِکَ وَ جَمیعَ خَلْقِکَ بِاَنَّکَ
و حاملان عرشت را و ساکنان آسمانها و زمینت و همه خلق تو را که تویى
اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ إلاّ اَنْتَ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ و اَنَّ مُحَمَّدا صَلَّى اللّهُ
خدایى که معبودى جز تو نیست یگانه اى که شریک ندارى و اینکه محمد صلى الله
عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ وَ اَنَّکَ عَلى کُلِّشَىءٍ قَدِیرٌ تُحْیى
علیه و آله بنده و رسول تو است و به اینکه تو بر هر چیز توانایى زنده مى کنى
وَ تُمیتُ وَ تُمیتُ وَ تُحْیى وَ اَشْهَدُ اَنَّ الْجَنَّةَ حَقُّ وَ اَنَّ الْنّارَ حَقُّ وَ
و مى میرانى و مى میرانى و زنده مى کنى و گواهى دهم که بهشت حق است و آتش دوزخ حق است و
النُّشُورَ حَقُّ وَالْسَّاعَةَ آتِیَةٌ لا رَیْبَ فیهَا وَ اَنَّ اللّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِى
روز رستاخیز حق است و قیامت مسلما خواهد آمد و شکى در آن نیست و حتما خداوند کسانى را که در
القُبُورِ وَ اَشْهَدُ اَنَّ عَلِىَّ بْنَ اَبیطالِبٍ اَمیرُ الْمُؤْمِنینَ حَقّا حَقّا وَ اَنَّ
گورها خفته اند برمى انگیزد و گواهى دهم که على بن ابیطالب برحق امیرمؤ منان است و البته برحق است و براستى
الاْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ هُمُ الاْئمَّةُ الهُداةُ الْمَهْدِیُّونَ غَیْرُ الضّآلّینَ وَ لاَ
پیشوایان از فرزندان او آنهایند امامان راهنماى راه یافته که نه گمراهند و نه
الُمُضِلِّینَ وَ اَنَّهُمْ اَوْلِیاَّئُکَ الْمُصْطَفَوْنَ وَ حِزْبُکَ الْغالِبُونَ وَ صِفْوَتُکَ
گمراه شده و (گواهى دهم که ) آنهایند دوستان برگزیده ات و حزب پیروزت و انتخاب شدگان
وَ خِیَرَتُکَ مِنْ خَلْقِکَ وَ نُجَباَّئُکَ الَّذِینَ انْتَجَبْتَهُمْ لِدینِکَ
و بهترین خلق تو و برگزیدگانى که آنان را براى دین خود برگزیدى
وَاخْتَصَصْتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ واصْطَفْیَتَهُمْ عَلى عِبادِکَ وَ جَعَلْتَهُمْ حُجَّةً
و از میان خلق خود مخصوصشان ساختى و بر بندگانت برگزیدى و آنها را بر جهانیان حجت
عَلَى العالَمینَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِمْ والسَّلامُ وَ رَحْمةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ
قرار دادى درودهاى تو بر ایشان و سلام و رحمت خدا و برکاتش بر آنها باد
اَللّهُمَّ اکْتُبْ لى هذِهِ الشَّهادَهَ عِنْدَکَ حَتّى تُلِقِّنَنیها یَوْمَ الْقِیمَةِ
خدایا بنویس برایم این گواهى را نزد خود تا اینکه در روز قیامت آن را بر زبانم جارى کنى
وَ اَنْتَ عَنّى راضٍ اِنَّکَ عَلى ما تَشاَّءُ قَدیرٌ اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمدُ حَمْدا
در حالى که تو از من خوشنود باشى زیرا تو بر هرچه بخواهى توانایى خدایا ستایش خاص تو است ستایشى
یَصْعَدُ اَوَّلُهُ وَ لا یَنْفَدُ آخِرُهُ اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمدُ حَمْدا تَضَعُ لَکَ السَّماَّءُ
که آغازش بالا رود و انجامش پایان نداشته باشد خدایا ستایش خاص تو است ستایشى که آسمان براى تو
کَنَفَیْها وَ تُسَبِّحُ لَکَ الاْرْضُ وَ مَنْ عَلَیْها اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً
دو بال خویش فرو نهد و زمین و آنچه بر آن است زبان به تسبیحت گشاید خدایا خاص تو است ستایش ، ستایشى
سَرْمَداً اَبَداً لاَ انْقِطاعَ لَهُ وَ لا نَفادَ وَ لَکَ یَنْبَغى وَ اِلَیْکَ یَنْتَهى فِىَّ
دائمى و همیشگى و بى پایان و زوال ناپذیر و ستایشى که سزاوار تو باشد و بسوى تو منتهى گردد و در دل من
وَ عَلَىَّ وَلَدَىَّ وَ مَعى وَ قَبْلى وَ بَعْدى وَ اَمامِى وَ فَوْقى وَ تَحْتى
و بر تن من و در پیش من و با من و پیش از من و پس از من و پیش رو و بالاى سرم و زیر پایم
وَ اِذا مِتُّ وَ بَقیتُ فَرْداً وَحیدا ثُمَّ فَنیتُ وَ لَکَ الْحَمْدُ اِذا نُشِرْتُ
و چون مُردم و تک و تنها ماندم و سپس فانى شدم و در هر حال ستایشت کنم و خاص تو است ستایش هنگامى که دوباره
وَ بُعِثْتُ یا مَوْلاىَ اَللّهُمَّ وَ لَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الشُّکْرُ بِجَمیعِ مَحامِدِکَ
زنده و برانگیخته شوم اى مولاى من خدایا و از آن تو است ستایش و براى تو است سپاسگزارى به تمام انواع حمد و ستایشت
کُلِّها عَلى جَمیعِ نَعْماَّئِکَ کُلِّها حَتّى یَنْتَهِىَ الْحَمْدُ اِلى ما تُحِبُّ رَبَّنا
همگى ، بر تمام نعمتهایت همگى تا برسد ستایش بدانجا که تو دوست دارى پروردگارا،
وَ تَرْضى اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلى کُلِّ اَکْلَةٍ وَ شَربَةٍ وَ بَطْشَةٍ وَ قَبْضَةٍ
و خوشنود گردى ، خدایا مخصوص تو است ستایش بر هر لقمه و هر جرعه و هر حمله کردن و هر بستن
وَ بَسْطَةٍ وَ فى کُلِّ مَوْضِعِ شَعْرَةٍ اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدا خالِداً مَعَ
و گشودنى و بر هر جاى مویى خدایا ستایش از آن تو است ستایشى جاویدان به جاویدانى ذاتت و خاص تواست ستایش ستایشى که
خُلُودِکَ و لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا مُنْتَهى لَهُ دُونَ عِلْمِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ
در نزد علم تو انتهایى برایش نباشد و ستایش از آن تو است
حَمْدا لا اَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِیَّتِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدا لا اَجْرَ لِقآئِلِهِ اِلاّ
ستایشى که پیش مشیت تو پایانى ندارد و از آن تو است حمد، حمدى که براى گوینده اش جز
رِضاکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلى حِلْمِکَ بَعْدَ عِلْمِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلى عَفِْوکَ
رضاى تو پاداش نباشد و خاص تو است ستایش بر بردباریت از پس علم و دانشت و براى تو است ستایش بر گذشتت از
بَعْدَ قُدرَتِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ باعِثَ الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ وارِثَ الْحَمْدِ
پس قدرت و تواناییت و براى تو است حمد که باعث حمدى و براى تو است ستایش که وارث آنى و براى تو است حمد
و لَکَ الْحَمْدُ بَدیعَ الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ مُنْتَهَى الْحَمْدِ وَ لَکَ الحَمْدُ مُبتَدِعَ
که پدیده آورنده حمدى و براى تو است حمد که انتهاى آنى و براى تو است حمد که خود سازنده حمدى
الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ مُشْتَرِىَ الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ وَ لِىَّ الْحَمْدِ وَ لَکَ
و براى تو است ستایش که خریدار آنى و براى تو است حمد که سرپرست آنى و براى تواست
الْحَمْدُ قَدیمَ الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ صادِقَ الْوَعْدِ وَ فِىَّ الْعَهْدِ عَزیزَ
ستایش اى دیرینه ستایش و خاص تو است حمد اى که وعده ات راست و به پیمانت وفادارى
الجُنْدِ قاَّئِمَ الْمَجْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ رَفیعَ الدَّرَجاتِ مُجیبَ الدَّعَواتِ
لشکرت پیروزمند و مجد و عظمتت استوار است و ستایش خاص تو است اى والا درجات و پاسخ دهنده دعاها
مُنزِلَ الاْیاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمواتٍ عَظیمَ الْبَرَکاتِ مُخْرِجَ النُّورِ
و فرو فرستنده آیات از بالاى هفت آسمان ، و اى خداى بزرگ برکات و برون آرنده نور
مِنَ الظُّلُماتِ ومُخْرِجَ مَنْ فِى الظُّلُماتِ اِلىَ النُّورِ مُبَدِّلَ السَّیِّئاتِ
از ظلمات (وتاریکیها) و برون آرنده مبتلایان به تاریکیها را به روشنى و نور و اى تبدیل کننده بدیها
حَسَناتٍ وَ جاعِلَ الْحَسَناتِ دَرَجاتٍ اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ غافِرَ الذَّنْبِ
به خوبیها و قراردهنده خوبیها را درجه خدایا حمد مخصوص تو است که آمرزنده گناه
وَ قابِلَ التَّوْبِ شَدیدِ الْعِقابِ ذَاالطَّوْلِ لا اِلهَ الاّ اَنْتَ اِلَیْکَ الْمَصیرُ
و توبه پذیر و سخت کیفر و صاحب بخشش و احسانى معبودى نیست جز تو و بسوى تو است بازگشت
اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ فِى الَّلیْلِ اِذا یَغْشى وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى النَّهارِ اِذا
خدایا از آن تو است ستایش در شب هنگامى که سیاهیش فرا گیرد و براى تو است ستایش در روز هنگامى که
تَجَلّى وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى الاْخِرَةِ وَ الاُْولى وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ کُلِّ نَجْمٍ
روشن گردد و براى تو است ستایش در انجام و آغاز و براى تو است ستایش به عدد هر ستاره
وَ مَلَکٍ فِى السَّماَّءِ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ الثَّرى وَالْحَصى وَالنَّوى وَلَکَ
و فرشته اى که در آسمان است و براى تو است حمد به عدد خاک و سنگ ریزه و هسته ها و براى تو است
الْحَمْدُ عَدَدَ ما فى جَوِّ السَّماَّءِ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما فى جَوْفِ
ستایش به شماره آنچه در میان آسمان است و براى تو است ستایش به عدد آنچه در دل
الاَرْضِ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ اَوْزانِ مِیاهِ الْبِحارِ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ
زمین است و براى تو است ستایش به عدد وزن آب دریاها و براى تو است حمد به شماره
اَوْراقِ الاْشْجارِ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما عَلى وَجْهِ الاْرْضِ وَ لَکَ
برگ درختان و براى تو است ستایش به شماره آنچه در روى زمین است و براى تو است
اَلْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحْصى کِتابُکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ
ستایش به شماره آنچه کتاب تو آن را برشمرده و براى تو است حمد به عدد آنچه علم و دانشت بدان احاطه دارد
وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ الاِْنْسِ وَالْجِنِّ وَالْهَوامِّ وَالطَّیْرِ وَالْبَهاَّئِمِ والسِّباعِ
و براى تو است ستایش به عدد انس و جن و خزندگان و پرندگان و چرندگان و درندگان
حَمْداً کَثیرا طَیِّباً مُبارکاً فِیهِ کَما تُحِبُّ رَبَّنا وَ تَرْضى وَ کَما یَنْبَغى
ستایشى بسیار و پاکیزه و بابرکت چنانچه دلخواه تو است اى پروردگار و چنانچه بپسندى و آنچنانکه سزاوار
لِکَرَمِ وَجْهِکَ وَعِزِّ جَلالِکَ
ذات بزرگوار و شوکت جلال تو است
پس مى گوئى ده مرتبه :
لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ اللَّطیفُ الْخَبیرُ و ده مرتبه :
معبودى نیست جز خداى یکتا که شریکى ندارد و او را است فرمانروایى و خاص او است ستایش و او است دقیق و کاردان
لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیى وَ یُمیتُ
معبودى نیست جز خداى یکتا که شریکى ندارد و او را است فرمانروایى و ستایش مخصوص او است که زنده کند و بمیراند
وَ یُمیتُ وَ یُحْیى وَ هُوَ حَىُّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلى کُلِّشَىءٍ قَدیرٌ
و بمیراند و زنده کند و او است زنده اى که نمیرد همه نیکیها بدست او است و او بر همه چیز توانا است
و ده مرتبه:
اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذِى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ
آمرزش خواهم از خدایى که معبودى جز او نیست و زنده و پاینده است و بسویش بازگشت کنم
و ده مرتبه:
یا اَللّهُ یا اَللّهُ و ده مرتبه یا رَحْمنُ یا رَحْمنُ و ده مرتبه یا رَحیمُ یا رَحیمُ و ده مرتبه
اى خدا اى خدا * * * اى بخشاینده ، اى بخشاینده * * * اى مهربان اى مهربان
یا بَدیعَ السَّمواتِ وَالاْرْضِ و ده مرتبه یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ و ده مرتبه
اى پدید آورنده آسمانها و زمین * * * اى صاحب جلال و بزرگوارى
یا حَنّانُ یا مَنّانُ و ده مرتبه یا حىُّ یا قَیُّومُ و ده مرتبه
اى مهرورز نعمت ده * * * اى زنده و پاینده
یا حَىُّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ و ده مرتبه یا اَللّهُ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ و ده مرتبه
اى زنده اى که معبودى جز تو نیست * * * اى خدایى که جز تو معبودى نیست
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ و ده مرتبه اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه
بنام خداى بخشاینده مهربان * * * خدایا درود فرست بر محمد و آلش
اَللّهُمَّ افْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ و ده مرتبه امینَ امینَ و ده مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ پس مى گویى:
خدایا انجام ده درباره من آنچه را تو سزاوار آنى * * * به اجابت رسان * * * بگو او خداى یکتا است
اَللّهُمَّ اصْنَعْ بى ما اَنتَ اَهْلُهُ وَ لا تَصْنَعْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ
خدایا با من کن آنچه را تو شایسته آنى و مکن با من آنچه را من شایسته آنم زیرا که
فَاِنَّکَ اَهْلُ التَّقْوى وَ اَهْلُ الْمَغْفِرَةِ وَ اَنَا اَهْلُ الذُّنُوبِ وَالْخَطایا
تو البته شایسته پرهیزکارى هستى و اهل آمرزشى و من اهل گناهان و خطاها هستم
فَارْحَمْنى یا مَوْلاىَ وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ و نیز ده مرتبه مى گوئى:
پس به من رحم کن اى مولاى من و تویى مهربانترین مهربانان
لاحَوْلَ وَ لاقُوَّهَ اِلاّبِاللّهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لا یَمُوتُ وَالْحَمْدُلِلّهِ
جنبش و نیرویى نیست جز به خدا، توکل بر خداى زنده اى که نمیرد و ستایش خاص خدایى است
الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فى الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ
که فرزندى نگرفته و شریکى در فرمانروایى ندارد و او را
وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً
دوستى براى رفع مذلت نیست و بزرگش شمار کامل و بسیار
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ الاْعْظَمِ الاْعَزِّ الاْجَلِّ الاْکْرَمِ
خدایا از تو مى خواهم به حق نام بزرگ و بزرگترت و آن عزیزتر و برجسته تر و گرامیترت
الَّذى اِذا دُعیتَ بِهِ عَلى مَغالِقِ اَبْوابِ السَّماَّءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَةِ
همان نامى که هرگاه بخوانندت بدان نام براى گشودن درهاى بسته آسمان به رحمت
انْفَتَحَتْ وَ اِذا دُعیتَ بِهِ عَلى مَضاَّئِقِ اَبْوابِ الاْرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْ
گشوده شود و هرگاه بخوانندت بدان نام براى باز شدن تنگناهاى درهاى زمین باز شود
وَ اِذا دُعیتَ بِهِ عَلَى العُسْرِ لِلْیُسْرِ تَیَسَّرَتْ وَ اِذا دُعیتَ بِهِ عَلَى
و هرگاه بخوانندت بدان نام براى آسان شدن سختى آسان گردد و هرگاه بخوانندت بدان نام براى زنده شدن
الاْمْواتِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ وَ اِذا دُعیتَ بِهِ عَلى کَشْفِ الْبَاْساَّءِ
مردگان زنده شود و هرگاه بخوانندت بدان نام براى برطرف شدن دشواریها
وَالضَّرّآءِ انْکَشَفَتْ وَ بِجَلالِ وَجْهِکَ الْکَریمِ اَکْرَمِ الْوُجُوهِ وَ اَعَزِّ
برطرف گردد و سوگند به عظمت ذات بزرگوارت که بزرگوارترین و عزیزترین ذوات است
الْوُجُوهِ الَّذى عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ وَ خَضَعَتْ لَهُ الرِّقابُ وَ خَشَعَتْ لَهُ
و تمام روها دربرابرش خوار گشته و گردنها در مقابلش خم شده و
الاْصْواتُ وَ وَجِلَتْ لَهُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخافَتِکَ وَ بِقُوَّتِکَ الَّتى بِها
صداها از هیبتش خاموش گشته و دلها همه از ترس او هراسان گشته و سوگند به نیرو و قدرتت که بدان
تُمْسِکُ السَّماَّءَ اَنْ تَقَعَ عَلَى الاْرْضِ اِلاّ بِاِذْنِکَ وَ تُمْسِکُ السَّمواتِ
آسمان را نگهداشته اى از اینکه بر زمین افتد جز به اجازه خودت و نگهداشته اى آسمانها
وَالاْرْضَ اَنْ تَزُولا وَ بِمَشِیَّتِکَ الَّتى دانَ لَهَا الْعالَمُونَ وَ بِکَلِمَتِکَ
و زمین را از اینکه از جاى خود بروند و سوگند به مشیت و اراده ات که جهانیان در برابرش
الَّتى خَلَقْتَ بِهَا السَّمواتِ وَ الاْرْضَ وَ بِحِکْمَتِکَ الَّتى صَنَعْتَ بِهَا
خوار گشته و به حق آن کلمه ات که آسمانها و زمین را بدان آفریدى و به حق آن حکمتت که بوسیله آن (موجودات )
الْعَجاَّئِبَ وَ خَلَقْتَ بِهَا الظُّلْمَةَ وَ جَعَلْتَها لَیْلاً وَ جَعَلْتَ اللَّیْلَ سَکَناً
شگفت ساختى و تاریکى را بدان خلق فرمودى و آن را شب قرار دادى و شب را نیز (وقت ) آرامش قرار دادى
وَ خَلَقْتَ بِهَا النُّورَ وَ جَعَلْتَهُ نَهاراً وَ جَعَلْتَ النَّهارَ نُشُوراً مُبْصِراً
و نور و روشنى را بدان آفریدى و روزش قرار دادى و روز را هم (هنگام کار و) جنبش و مایه بینش قرار دادى
وَ خَلَقْتَ بِهَا الشَّمْسَ وَ جَعَلْتَ الشَّمْسَ ضِیاَّءً وَ خَلَقْتَ بِهَا الْقَمَرَ
و بدان خورشید را آفریدى و خورشید را نیز فروزان کردى ، و بدان ماه را خلق کردى
وَ جَعَلْتَ الْقَمَرَ نُوراً وَ خَلَقْتَ بِهَا الْکَواکِبَ وَ جَعَلْتَها نُجُوماً وَ بُرُوجاً
و آن را نور و روشنایى قرارش دادى و بدان ستارگان را آفریدى و قرارشان دادى اخترانى تابناک و برجها
وَ مَصابیحَ وَ زینَةً وَ رُجُوماً وَ جَعَلْتَ لَها مَشارِقَ وَ مَغارِبَ وَ جَعَلْتَ
و چراغهایى و زیور بخش آسمان و وسیله راندن (شیاطین ) و قرار دادى براى آنها خاورها و باخترها و نیز برایش
لَها مَطالِعَ وَ مَجارِىَ وَ جَعَلْتَ لَها فَلَکاً وَ مَسابِحَ وَ قَدَّرْتَها فِى
طلوع گاهها و گردشگاهها مقرر ساختى و براى هریک از آنها مدار حرکت و شناگاهى قرار دادى و روى اندازه هاى معین در
السَّماَّءِ مَنازِلَ فَاَحْسَنْتَ تَقْدیرَها وَ صَوَّرْتَها فَاَحْسَنْتَ تَصْویرَها
آسمان منزلشان دادى و به خوبى اندازه گرفتى و صورتشان دادى و نیکو صورتشان دادى
وَ اَحْصَیْتَها بِاَسْماَّئِکَ اِحْصاَّءً وَ دَبَّرْتَها بِحِکْمَتِکَ تَدْبیراً فَاَحْسَنْتَ
و آنها را بنامهاى خویش دقیقا برشمردى و با حکمت خویش با کمال تدبیر اداره نمودى و به نیکى
تَدْبیرَها وَ سَخَّرْتَها بِسُلْطانِ اللَّیْلِ وَ سُلْطانِ النَّهارِ وَالسّاعاتِ
تدبیر کردى و بوسیله تسلط شب و روز براى تنظیم ساعتها
وَ عَدَدَ السِّنینَ وَالْحِسابَ وَجَعَلْتَ رُؤْیَتَها لِجَمیعِ النّاسِ مَرْئً
و شماره سالها و برقرارى حساب تسخیرشان کردى و دیدنشان را بر همه مردم یکنواخت کردى
واحِداً وَ اَسْئَلُکَ اللّهُمَّ بِمَجْدِکَ الَّذى کَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَکَ وَ رَسُولَکَ
و از تو مى خواهم خدایا به حق آن بزرگوارى و مجدت که سخن گفتى بدان با بنده و فرستاده ات
مُوسَى بْنَ عِمْرانَ عَلَیْهِ السَّلامُ فِى الْمُقَدَّسینَ فَوْقَ اِحْساسِ
موسى بن عمران علیه السلام در میان قدسیان برتر از احساس
الْکَرُّوبینَ فَوْقَ غَمآئِمِ النُّورِ فَوْقَ تابُوتِ الشَّهادَةِ فى عَمُودِ النّارِ
کروبیان بالاتر از ابرهاى نور و بالاتر از صندوق شهادت که در میان ستونى از آتش (بود)
وَ فى طُورِ سَیْناَّءَ وَ فى جَبَلِ حُوریثَ فِى الْوادِ الْمُقَدَّسِ فِى الْبُقْعَةِ
و هم در طور سیناء و در کوه حوریث در وادى مقدس در بقعه
الْمُبارَکَةِ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الاْیْمَنِ مِنَ الشَّجَرَةِ وَ فى اَرْضِ مِصْرَ
مبارک از جانب راست کوه طور از درخت و در سرزمین مصر
بِتِسْعِ ایاتٍ بَیِّناتٍ وَ یَوْمَ فَرَقْتَ لِبَنى اِسْرآئیلَ الْبَحْرَ وَ فِى
با نُه معجزه آشکار (بمجد و بزرگواریت در) روزى که دریا را براى بنى اسرائیل شکافتى و نیز در
الْمُنْبَجِساتِ الَّتى صَنَعْتَ بِهَا الْعَجاَّئِبَ فى بَحْرِ سُوفٍ وَ عَقَدْتَ مآءَ
(روز) چشمه هاى جوشیده و جارى (از سنگ ) که از آن عجایبى ساختى در دریاى سوف و در دل آن
الْبَحْرِ فى قَلْبِ الْغَمْرِ کَالْحِجارَةِ وَ جاوَزْتَ بِبَنى اِسْراَّئیلَ الْبَحْرَ
دریاى عظیم آب آن دریا را مانند سنگ منجمد کرده و بستى و بنى اسرائیل را از دریا عبور دادى
وَ تَمَّتْ کَلِمَتُکَ الْحُسْنى عَلَیْهِمْ بِما صَبَرُوا وَ اَوْرَثْتَهُمْ مَشارِقَ
و وعده نیکت را به خاطر صبرى که کردند بر ایشان تمام کردى و آنان را بر شرق و غرب
الاْرْضِ وَ مَغارِبَهَا الَّتى بارَکْتَ فیها لِلْعالَمینَ وَ اَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ
سرزمینى که براى جهانیان مبارک گردانده بودى وارث و مالک کردى و فرعون
وَ جُنُودَهُ وَ مَراکِبَهُ فِى الْیَمِّ و بِاسْمِکَ الْعَظیمِ الاْعْظَمِ الاْعَزِّ الاْجَلِّ
و سپاهیانش را با مرکبهاشان در دریا غرق کردى و به حق نام بزرگ و اعظم و عزیزتر و برتر
الاْکْرَمِ وَ بِمَجْدِکَ الَّذى تَجَلَّیْتَ بِهِ لِمُوسى کَلیمِکَ عَلَیْهِ السَّلامُ فى
و گرامى ترت سوگند و به حق آن مجد و بزرگیت که بدان بر موسى کلیم خود علیه السلام در
طُورِ سَیْناَّءَ وَ لاِِبْراهیمَ عَلَیْهِ السَّلامُ خَلیلِکَ مِنْ قَبْلُ فى مَسْجِدِ
طور سیناء تجلى کردى و پیش از آن نیز براى ابراهیم علیه السلام خلیل خود در مسجد
الْخَیْفِ وَ لاِِسْحقَ صَفِیِّکَ عَلَیْهِ السَّلامُ فى بِئْرِ شِیَعٍ وَ لِیَعْقُوبَ نَبِیِّکَ
خیف (تجلى کردى ) و براى اسحاق برگزیده ات علیه السلام در بئر شیع (تجلى کردى ) و براى یعقوب پیامبرت
عَلَیْهِ السَّلامُ فى بَیْتِ ایلٍ وَ اَوْفَیْتَ لاِِبْراهیمَ عَلَیْهِ السَّلامُ بِمیثاقِکَ
علیه السلام دربیت ایل (خانه خدا) تجلى کردى ، (و به مجد و بزرگواریت که ) براى ابراهیم علیه السلام به پیمان خود وفا کردى
وَ لاِِسْحقَ بِحَلْفِکَ وَ لِیَعْقُوبَ بِشَهادَتِکَ وَ لِلْمُؤْمِنینَ بِوَعْدِکَ
و براى اسحاق به سوگندت و براى یعقوب به گواهیت و براى مؤ منان به وعده ات
وَ لِلدّاعینَ بِاَسْماَّئِکَ فَاَجَبْتَ وَ بِمَجْدِکَ الَّذى ظَهَرَ لِمُوسَى بْنِ
و براى خوانندگان به نامهایت که اجابتشان کردى ، و به همان مجد و بزرگیت که براى موسى بن
عِمْرانَ عَلَیْهِ السَّلامُ عَلى قُبَّةِ الرُّمّانِ وَ بِآیاتِکَ الَّتى وَقَعَتْ عَلى
عمران علیه السلام در قبة الرمان (عبادتگاهش ) آشکار گردید و به آن معجزات و نشانه هایت که واقع شد که در
اَرْضِ مِصْرَ بِمَجْدِ الْعِزَّةِ وَالْغَلَبَةِ بِآیاتٍ عَزیزَةٍ وَ بِسُلْطانِ الْقُوَّةِ
سرزمین مصر با مجد و عزت و غلبه و به آن معجزات باشکوه و به آن تسلط نیرومند
وَ بِعِزَّةِ الْقُدْرَةِ وَ بِشَأنِ الْکَلِمَةِ التّاَّمَّةِ وَ بِکَلِماتِکَ الَّتى تَفَضَّلْتَ بِها
و قدرت با عزت و به مقام آن کلمه کاملت و به حق آن کلماتى که تفضل کردى بدانها
عَلى اَهْلِ السَّمواتِ وَالاْرْضِ وَ اَهْلِ الدُّنْیا وَ اَهْلِ الاْخِرَةِ وَ بِرَحْمَتِکَ
بر اهل آسمانها و زمین و اهل دنیا و آخرت و به آن رحمتت که بدان
الَّتى مَنَنْتَ بِها عَلى جَمیعِ خَلْقِکَ وَ بِاسْتِطاعَتِکَ الَّتى اَقَمْتَ بِها
بر همه مخلوقاتت مِنّت نهادى و به آن توانائیت که جهانیان را بدان برپاداشتى
عَلَى الْعالَمینَ وَ بِنُورِکَ الَّذى قَدْ خَرَّمِنْ فَزَعِهِ طُورُ سَیْناَّءَ وَ بِعِلْمِکَ
و بدان روشنى و نورت که درافتاد از دهشت آن طور سیناء و بدان علم
وَ جَلالِکَ وَ کِبْرِیاَّئِکَ وَ عِزَّتِکَ وَجَبَرُوتِکَ الَّتى لَمْ تَسْتَقِلَّهَا الاْرْضُ
و جلال و بزرگوارى و عزت و جبروتت که زمین قدرت کشیدن آن را نداشت
وَ انْخَفَضَتْ لَهَا السَّمواتُ وَ انْزَجَرَ لَهَا الْعُمْقُ الاْکْبَرُ وَ رَکَدَتْ لَهَا
و آسمانها در برابرش به زانو درآمد و عمق اکبر زمین در مقابلش خود را واپس کشید و
الْبِحارُ وَالاْنْهارُ وَ خَضَعَتْ لَهَا الْجِبالُ وَ سَکَنَتْ لَهَا الاْرْضُ
دریاها و نهرها از جنبش ایستاد و کوهها در برابرش فروتن گشت و زمین با همه
بِمَناکِبِها وَاسْتَسْلَمَتْ لَهَا الْخَلاَّئِقُ کُلُّها وَ خَفَقَتْ لَهَا الرِّیاحُ فى
پست و بلندیهایش براى او ساکن شد و تمام مخلوقات در برابرش تسلیم گردیدند و بادها بخاطر آن در
جَرَیانِها وَخَمَدَتْ لَهَا النّیرانُ فى اَوْطانِها وَ بِسُلْطانِکَ الَّذى عُرِفَتْ
جریان خود مضطرب گردید و آتشها بواسطه آن در جاهاى خود خاموش شد و به فرمانروایى مطلق (یا حجت و برهانت )
لَکَ بِهِ الْغَلَبَةُ دَهْرَ الدُّهُورِ وَ حُمِدْتَ بِهِ فِى السَّمواتِ وَالاْرَضینَ
که به واسطه آن همیشه به پیروزى و غلبه معروف گشتى و بواسطه آن در آسمانها و زمینها ستایش شدى
وَ بِکَلِمَتِکَ کَلِمَةِ الصِّدْقِ الَّتى سَبَقَتْ لاِبینا ادَمَ عَلَیْهِ السَّلامُ وَ ذُرِّیَّتِهِ
و به حق آن کلمه صدق و راستت که پیش از این براى پدر ما آدم علیه السلام و فرزندانش
بِالرَّحْمَةِ وَ اَسْئَلُکَ بِکَلِمَتِکَ الَّتى غَلَبَتْ کُلَّ شَىْءٍ وَ بِنُورِ وَجْهِکَ
به لطف و رحمت سبقت جست و مى خوانمت به حق آن گفتارت که بر هر چیز غلبه کرده و به نور ذاتت
الَّذى تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَکّاً وَ خَرَّ مُوسى صَعِقاً وَ بِمَجْدِکَ
که بوسیله آن بر کوه تجلى فرمودى و آنرا از هم متلاشى ساختى و موسى مدهوش درافتاد و به مجد
الَّذى ظَهَرَ عَلى طُورِ سَیْناَّءَ فَکَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَکَ وَ رَسُولَکَ مُوسَى بْنَ
و بزرگواریت که آشکار شد بر طور سیناء و بوسیله آن با بنده و پیامبرت موسى بن
عِمْرانَ وَ بِطَلْعَتِکَ فى ساعیرَ وَ ظُهُورِکَ فى جَبَلِ فارانَ بِرَبَواتِ
عمران تکلم کردى و به طلوع پرتوت در ساعیر (جاى مناجات عیسى ) و به ظهورت در کوه فاران (جاى مناجات رسول خدا)
الْمُقَدَّسینَ وَ جُنُودِ الْمَلاَّئِکَةِ الصّاَّفّینَ وَ خُشُوعِ الْمَلاَّئِکَةِ
در جایگاه مرتفع قدسیان و صفوف لشگر فرشتگان و در میان خشوع ملائکه
الْمُسَبِّحینَ وَ بِبَرَکاتِکَ الَّتى بارَکْتَ فیها عَلى اِبْراهیمَ خَلیلِکَ عَلَیْهِ
تسبیح کننده و به حق آن برکاتت که برکت دادى در آنها بر ابراهیم خلیلت علیه السلام
السَّلامُ فى اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ بارَکْتَ لاِِسْحقَ صَفِیِّکَ
در میان امت محمد(ص ) (بخاطر ارتباطى که میان رسول خدا(ص ) و ابراهیم برقرار ساختى ) و برکت دادى بر اسحاق برگزیده ات
فى اُمَّةِ عیسى عَلَیْهِمَا السَّلامُ وَ بارَکْتَ لِیَعْقُوبَ اِسْرآئیلِکَ فى اُمَّةِ
در میان امت عیسى علیهماالسلام و برکت دادى بر یعقوب اسرائیل در امت
مُوسى عَلَیْهِمَا السَّلامُ وَ بارَکْتَ لِحَبیبِکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
موسى علیهماالسلام و برکت دادى بر حبیبت محمد صلى الله علیه و آله
فى عِتْرَتِهِ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ اُمَّتِهِ اَللّهُمَّ وَ کَما غِبْنا عَنْ ذلِکَ وَ لَمْ نَشْهَدْهُ
در عترت و فرزندان و امتش خدایا چنانچه ما در آن جریانات نبودیم و آنها را مشاهده نکرده و ندیده
وَ آمَنّا بِهِ وَ لَمْ نَرَهُ صِدْقاً وَ عَدْلاً اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
از روى راستى و درستى بدان ایمان آوردیم همانطور مى خواهیم درود فرستى بر محمد و آل محمد
وَ اَنْ تُبارِکَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَحَّمَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و مبارک کنى بر محمد و آل محمد و رحمت فرست بر محمد و آل محمد
کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ وَ بارَکْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلى اِبْراهیمَ وَ آلِ اِبْراهیمَ
مانند بهترین درود و برکت و رحمتى که بر ابراهیم و آل ابراهیم فرستادى
اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ فَعّالٌ لِما تُریدُ وَ اَنْتَ عَلى کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ [شَهیدٌ]
که براستى تو ستوده و بزرگوارى و هر چه بخواهى انجام دهى و تو بر هر چیز توانایى
پس حاجات خود را ذکر مى کنى و مى گوئى :
اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعاَّءِ وَ بِحَقِّ هذِهِ
خدایا به حق این دعا و به حق این
الاْسْماَّءِ الَّتى لا یَعْلَمُ تَفْسیرَها وَ لا یَعْلَمُ باطِنَها غَیْرُکَ صَلِّ عَلى
نامهایى که نداند تفسیرش را و نداند باطن آنها را کسى جز تو درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ لا تَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ
محمد و آل محمد و بجاى آر درباره من آنچه را تو شایسته آنى و انجام مده درباره من آنچه من سزاوار آنم
وَاغْفِرْ لى مِنْ ذُنُوبى ما تَقَدَّمَ مِنْها وَ ما تَأَخَّرَ وَ وَسِّعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ
و بیامرز گناهانم را آنچه گذشته و آنچه پس از این سر زند و وسعت ده بر من از روزى حلالت
رِزْقِکَ وَاکْفِنى مَؤُنَةَ اِنْسانِ سَوْءٍ وَ جارِ سَوْءٍ وَ قَرینِ سَوْءٍ وَ سُلْطانِ
و مرا از زحمت و شر انسان بد و همسایه بد و رفیق بد و سلطان
سَوْءٍ اِنَّکَ عَلى ما تَشاَّءُ قَدیرٌ وَ بِکُلِّ شَىْءٍ عَلیمٌ آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ
بد کفایت فرما که تو بر هر چیز توانایى و به هر چیز دانایى اجابت فرما اى پروردگار جهانیان
مؤ لف گوید: که در بعض نسخ است بعد از وَ اَنْتَ عَلى کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ که هر حاجت دارى ذکر کن و بگو:
یا اَللّهُ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا بَدیعَ السَّمواتِ
اى خدا اى مهر پیشه و اى نعمت بخش اى پدید آورنده آسمانها
وَالاَرضِ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِکْرامِ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ
و زمین اى صاحب جلال و بزرگوارى اى مهربانترین مهربانان خدایا به حق این دعا
تا آخر و علامه مجلسى از مصباح سیّد بن باقى نقل کرده که بعد از دعاى سمات این دعا را بخواند:
اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعاَّءِ وَ بِحَقِّ هذِهِ الاْسْماَّءِ الَّتى
خدایا بحق این دعا و به حق این نامهایى که
لایَعْلَمُ تَفْسیرَها وَ لا تَأویلَها وَ لا باطِنَها وَ لا ظاهِرَها غَیْرُکَ اَنْ
نداند تفسیرش را و نه تاءویلش را و نه باطنش را و نه ظاهرش را کسى جز تو (از تو مى خواهم ) که
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَرْزُقَنى خَیْرَالدُّنْیا وَالاْخِرَةِ
درود فرستى بر محمد و آل محمد و اینکه روزى من گردانى خیر دنیا و آخرت را
پس حاجت خود را بطلبد و بگوید:
وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ لا تَفْعَلْ بى ما اَنَا
و انجام ده درباره من آنچه را تو شایسته آنى و مکن با من آنچه را
اَهْلُهُ وَاْنتَقِمْ لى مِنْ فُلانِ بْنِ فُلانٍ و نام دشمن را بگوید:
من سزاوار آنم و براى من از فلان پسر فلان انتقام بگیر
وَاغْفِرْ لى مِنْ ذُنُوبى ما تَقَدَّمَ مِنْها وَ ما تَأَخَّرَ وَ لِوالِدَىَّ وَ لِجَمیعِ الْمُؤْمِنینَ
و بیامرز گناهانم را آنچه گذشته و آنچه از این پس سرزند و بیامرز پدر و مادرم را و همه مردان مؤ من
وَالْمُؤْمِناتِ وَ وَسِّعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِکَ وَاکْفِنى مَؤُنَةَ اِنْسانِ
و زنان مؤ منه را و وسعت ده بر من از روزى حلالت و مرا از زحمت و شرّ انسان
سَوْءٍ وَ جارِ سَوْءٍ وَ سُلْطانِ سَوْءٍ وَ قَرینِ سَوْءٍ وَ یَوْمِ سَوْءٍ وَ ساعَةِ
بد و همسایه بد و سلطان بد و رفیق بد و روز بد و ساعت بد کفایت فرما
سَوْءٍ وَانْتَقِمْ لى مِمَّنْ یَکیدُنى وَ مِمَّنْ یَبْغى عَلَىَّ وَ یُریدُ بى وَ بِاَهْلى
و از کسى که به من نیرنگ زند و بر من ستم کند و قصد ظلم به من و به خاندان
وَ اَوْلادى وَ اِخْوانى وَ جیرانى وَ قَراباتى مِنَ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ
و فرزندان و همسایگان و نزدیکان من از مردان مؤ من و زنان مؤ منه را دارد
ظُلْماً اِنَّکَ عَلى ما تَشاَّءُ قَدیرٌ وَ بِکُلِّ شَىْءٍ عَلیمٌ آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ پس بگوید:
انتقام مرا بگیر که تو بر هر چه بخواهى توانایى و به هر چیز دانایى اجابت فرما اى پروردگار جهانیان
اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعاَّءِ تَفَضَّلْ عَلى فُقَرآءِ الْمُؤْمِنینَ
خدایا به حق این دعاء بر (همه اهل ایمان ) تفضل کن (امّا) بر فقراى مؤ منین
وَالْمُؤْمِناتِ بِالْغِنى وَالثَّرْوَةِ وَ عَلى مَرْضَى الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ
و مؤ منات به ثروت و توانگرى و بر بیماران از مؤ منین و مؤ منات
بِالشِّفاَّءِ وَالصِّحَةِ وَ عَلىَّ اَحْیاَّءِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِاللُّطْفِ
به شفاء و تندرستى و بر زندگان مؤ منین و مؤ منات به لطف
وَالْکَرامَةِ وَ عَلى اَمْواتِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْمَغْفِرَةِ وَالرَّحْمَةِ
و بزرگوارى و بر مردگان مؤ منین و مؤ منات به آمرزش و رحمت
وَ عَلى مُسافِرِى الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالرَّدِّ اِلى اَوْطانِهِمْ سالِمینَ
و بر مسافرین مؤ منین و مؤ منات به بازگشتن بسوى وطنهاى خویش به سلامتى و
غانِمینَ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَ صَلَّى اللّهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ
بهره مندى به رحمتت اى مهربانترین مهربانان و درود فرستد خداوند بر آقاى ما محمد
خاتَمِ النَّبِیّینَ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرینَ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً
خاتم پیمبران و عترت پاکیزه اش و سلام فرستد بسیار
و شیخ بن فهد گفته که مستحبّ است بعد از دعاء سمات بگوئى :
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِحُرْمَةِ هذَا
خدایا از تو مى خواهم به حرمت این
الدُّعاَّءِ وَ بِمافاتَ مِنْهُ مِنَ الاْسْماَّءِ وَ بِما یَشْتَمِلُ عَلَیْهِ مِنَ التَّفْسیرِ
دعا و به آنچه از نامهایت که در آن ذکر نشده و به آنچه دربردارد از تفسیر
وَالتَّدْبیرِ الَّذى لایُحیطُ بِهِ اِلاّ اَنْتَ اَنْ تَفْعَلَ بى کَذا وَ کَذا
و تدبیرى که کسى جز تو بر آن احاطه ندارد که درباره من چنین و چنان کنى
و بجاى کذا و کذا حاجت خود را بخواهد.
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتى وَسِعَتْ کُلَّ شَىْءٍ وَ بِقُوَّتِکَ الَّتى قَهَرْتَ بِها کُلَّشَىْءٍ
خدایا من از تو مى خواهم بحق آن رحمتت که همه چیز را فرا گرفته و به آن نیرویت که همه چیز را بوسیله آن مقهور خویش کردى
وَ خَضَعَ لَها کُلُّ شَىْءٍ وَ ذَلَّ لَها کُلُّ شَىْءٍ وَ بِجَبَرُوتِکَ الَّتى غَلَبْتَ بِها
و همه چیز در برابر آن خاضع و همه در پیش آن خوار است و به جبروت تو که بوسیله آن چیره گشتى
کُلَّ شَىْءٍ وَ بِعِزَّتِکَ الَّتى لا یَقُومُ لَها شَىْءٌ وَ بِعَظَمَتِکَ الَّتى مَلاَتْ کُلَّ
بر هر چیز و به عزتت که چیزى در برابرش نه ایستد و به آن عظمت و بزرگیت که پرکرده هر
شَىْءٍ وَ بِسُلْطانِکَ الَّذى عَلا کُلَّشَىْءٍ وَ بِوَجْهِکَ الْباقى بَعْدَ فَناَّءِ
چیز را و به آن سلطنت و پادشاهیت که بر هر چیز برترى گرفته و به ذات پاکت که پس از نابودى
کُلِّشَىْءٍ وَ بِأَسْمائِکَ الَّتى مَلاَتْ اَرْکانَ کُلِّشَىْءٍ وَ بِعِلْمِکَ الَّذى اَحاطَ
هر چیز باقى است و به نامهاى مقدست که اساس هر موجودى را پرکرده و به آن علم و دانشت که احاطه یافته
بِکُلِّشَىْءٍ وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الَّذى اَضاَّءَ لَهُ کُلُّشىْءٍ یا نُورُ یا قُدُّوسُ یا
به هر چیز و به نور ذاتت که روشن شد در پرتوش هر چیز اى نور حقیقى و اى منزه از هر عیب اى
اَوَّلَ الاْوَّلِینَ وَ یا اخِرَ الاْ خِرینَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَهْتِکُ
آغاز موجودات اولین و اى پایان آخرین خدایا بیامرز برایم آن گناهانى را که پرده ها را
الْعِصَمَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُنْزِلُ النِّقَمَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ
بدرد خدایا بیامرز برایم آن گناهانى را که عقاب و کیفرها را فرو ریزد خدایا بیامرز برایم آن
الذُّنُوبَ الَّتى تُغَیِّرُ النِّعَمَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَحْبِسُ
گناهانى را که نعمت ها را تغییر دهد خدایا بیامرز برایم آن گناهانى را که از (اجابت )
الدُّعاَّءَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُنْزِلُ الْبَلاَّءَ اَللّهُمَّ اغْفِرْلى
دعا جلوگیرى کند خدایا بیامرز برایم آن گناهانى را که بلا نازل کند خدایا بیامرز برایم
کُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتُهُ وَ کُلَّ خَطَّیئَةٍ اَخْطَاْتُها اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ
هر گناهى که کرده ام و هر خطایى که از من سر زده خدایا من به سوى تو تقرب جویم
بِذِکْرِکَ وَ اَسْتَشْفِعُ بِکَ اِلى نَفْسِکَ وَ اَسْئَلُکَ بِجُودِکَ اَنْ تُدْنِیَنى مِنْ
بوسیله ذکر تو و شفیع آورم بدرگاهت خودت را و به جود و کرمت از تو مى خواهم که مرا به مقام
قُرْبِکَ وَ اَنْ تُوزِعَنى شُکْرَکَ وَ اَنْ تُلْهِمَنى ذِکْرَکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ
قرب خویش نزدیک سازى و شکر و سپاسگذاریت را بر من روزى کنى و ذکر خود را به من الهام کنى خدایا از تو
سُؤ الَ خاضِعٍ مُتَذَلِّلٍ خاشِعٍ اَنْ تُسامِحَنى وَ تَرْحَمَنى وَ تَجْعَلَنى
درخواست مى کنم درخواست شخص فروتن خوار ترسان که بر من آسان گیرى و به من رحم کنى و مرا به آنچه
بِقَِسْمِکَ راضِیاً قانِعاً وَ فى جَمیعِ الاْحْوالِ مُتَواضِعاً اَللّهُمَّ وَ اَسْئَلُکَ
برایم قسمت کرده اى راضى و قانعم سازى و در تمام حالات فروتنم کنى خدایا از تو درخواست کنم
سُؤالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فاقَتُهُ وَ اَنْزَلَ بِکَ عِنْدَ الشَّدآئِدِ حاجَتَهُ وَ عَظُمَ
درخواست کسى که سخت فقیر و بى چیز شده و خواسته اش را هنگام سختیها پیش تو آورده و امیدش بدانچه
فیما عِنْدَکَ رَغْبَتُهُ اَللّهُمَّ عَظُمَ سُلْطانُکَ وَ عَلا مَکانُکَ وَ خَفِىَ
نزد تو است بسیار بزرگ است خدایا سلطنت و پادشاهیت بس بزرگ و مقامت بسى بلند است
مَکْرُکَ وَ ظَهَرَ اَمْرُکَ وَ غَلَبَ قَهْرُکَ وَ جَرَتْ قُدْرَتُکَ وَ لا یُمْکِنُ الْفِرارُ
مکر و تدبیرت در کارها پنهان و امر و فرمانت آشکار است قهرت غالب و قدرت و نیرویت نافذ است و گریز از
مِنْ حُکُومَتِکَ اَللّهُمَّ لا اَجِدُ لِذُنُوبى غافِراً وَ لا لِقَبائِحى ساتِراً وَ لا
تحت حکومت تو ممکن نیست خدایا نیابم براى گناهانم آمرزنده اى و نه براى کارهاى زشتم پرده پوشى و نه
لِشَىْءٍ مِنْ عَمَلِىَ الْقَبیحِ بِالْحَسَنِ مُبَدِّلاً غَیْرَکَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
کسى را که عمل زشت مرا به کار نیک تبدیل کند جز تو، نیست معبودى جز تو
سُبْحانَکَ وَ بِحَمْدِکَ ظَلَمْتُ نَفْسى وَ تَجَرَّأتُ بِجَهْلى وَ سَکَنْتُ اِلى
منزهى تو و به حمد تو مشغولم من به خویشتن ستم کردم و در اثر نادانیم دلیرى کردم و به اینکه همیشه از
قَدیمِ ذِکْرِکَ لى وَ مَنِّکَ عَلَىَّ اَللّهُمَّ مَوْلاىَ کَمْ مِنْ قَبیحٍ سَتَرْتَهُ وَ کَمْ
قدیم به یاد من بوده وبر من لطف و بخشش داشتى آسوده خاطر نشستم اى خدا اى مولاى من چه بسیار زشتیها که از من پوشاندى و
مِنْ فادِحٍ مِنَ الْبَلاَّءِ اَقَلْتَهُ وَ کَمْ مِنْ عِثارٍ وَقَیْتَهُ وَ کَمْ مِنْ مَکْرُوهٍ
چه بسیار بلاهاى سنگین که از من بازگرداندى و چه بسیار لغزشها که از آن نگهم داشتى و چه بسیار ناراحتیها
دَفَعْتَهُ وَ کَمْ مِنْ ثَناَّءٍ جَمیلٍ لَسْتُ اَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ اَللّهُمَّ عَظُمَ بَلاَّئى
که از من دور کردى و چه بسیار مدح و ثناى خوبى که من شایسته اش نبودم و تو آن را منتشر ساختى خدایا بلاى من
وَ اَفْرَطَ بى سُوَّءُ حالى وَ قَصُرَتْ بى اَعْمالى وَ قَعَدَتْ بى اَغْلالى
بسى بزرگ است و بدى حالم از حد گذشته و اعمالم نارسا است و زنجیرهاى علایق مرا خانه نشین
وَ حَبَسَنى عَنْ نَفْعى بُعْدُ اَمَلى وَ خَدَعَتْنِى الدُّنْیا بِغُرُورِها وَ نَفْسى
و آرزوهاى دور و دراز مرا از رسیدن به منافعم بازداشته و دنیا با ظواهر فریبنده اش مرا گول زد و نفسم
بِجِنایَتِها وَ مِطالى یا سَیِّدى فَاَسْئَلُکَ بِعِزَّتِکَ اَنْ لا یَحْجُبَ عَنْکَ
بوسیله جنایتش و به مسامحه گذراندم اى آقاى من پس از تو مى خواهم به عزتت که بدى رفتار و کردار من
دُعاَّئى سُوَّءُ عَمَلى وَ فِعالى وَ لا تَفْضَحْنى بِخَفِىِّ مَا اطَّلَعْتَ عَلَیْهِ مِنْ
دعایم را از اجابتت جلوگیرى نکند و رسوا نکنى مرا به آنچه از اسرار پنهانى من
سِرّى وَلا تُعاجِلْنى بِالْعُقُوبَةِ عَلى ما عَمِلْتُهُ فى خَلَواتى مِنْ سُوَّءِ
اطلاع دارى و شتاب نکنى در عقوبتم براى رفتار بد و کارهاى بدى که در خلوت
فِعْلى وَ اِساَّئَتى وَ دَوامِ تَفْریطى وَ جَهالَتى وَ کَثْرَةِ شَهَواتى وَ غَفْلَتى
انجام دادم و ادامه دادنم به تقصیر و نادانى و زیادى شهوت رانى و بى خبریم
وَ کُنِ اللّهُمَّ بِعِزَّتِکَ لى فى کُلِّ الاْحْوالِ رَؤُفاً وَ عَلَىَّ فى جَمیعِ
و خدایا به عزتت سوگند که در تمام احوال نسبت به من مهربان باش و در تمام
الاُْمُورِ عَطُوفاً اِلهى وَرَبّى مَنْ لى غَیْرُکَ اَسْئَلُهُ کَشْفَ ضُرّى
امور بر من عطوفت فرما اى معبود من و اى پروردگار من جز تو که را دارم که رفع گرفتارى
وَالنَّظَرَ فى اَمْرى اِلهى وَ مَوْلاىَ اَجْرَیْتَ عَلَىَّ حُکْماً اِتَّبَعْتُ فیهِ
و توجه در کارم را از او درخواست کنم اى خداى من و اى مولاى من تو بر من حکمى را مقرر داشتى که در اجراى آن پیروى
هَوى نَفْسى وَ لَمْ اَحْتَرِسْ فیهِ مِنْ تَزْیینِ عَدُوّى فَغَرَّنى بِما اَهْوى
هواى نفسم را کردم و از فریبکارى دشمنم در این باره نهراسیدم پس او هم طبق دلخواه خویش
وَ اَسْعَدَهُ عَلى ذلِکَ الْقَضاَّءُ فَتَجاوَزْتُ بِما جَرى عَلَىَّ مِنْ ذلِکَ بَعْضَ
گولم زد و قضا (و قدر) هم با او کمک کرد و در اثر همین ماجراى شومى که بر سرم آمد نسبت به پاره اى
حُدُودِکَ وَ خالَفْتُ بَعْضَ اَوامِرِکَ فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَىَّ فى جَمیعِ ذلِکَ
از حدود و احکامت تجاوز کردم و در برخى از دستوراتت راه مخالفت را پیمودم پس در تمام آنچه پیش آمده تو را ستایش
وَ لا حُجَّةَ لى فیما جَرى عَلَىَّ فیهِ قَضاَّؤُکَ وَ اَلْزَمَنى حُکْمُکَ
مى کنم و اکنون از حکمى که درباره کیفر من جارى گشته و قضا و آزمایش تو مرا بدان ملزم ساخته
وَ بَلاؤُکَ وَ قَدْ اَتَیْتُکَ یا اِلهى بَعْدَ تَقْصیرى وَ اِسْرافى عَلى نَفْسى
حجت و برهانى ندارم و اینک اى معبود من در حالى به درگاهت آمده ام که درباره ات کوتاهى کرده و بر خود زیاده روى
مُعْتَذِراً نادِماً مُنْکَسِراً مُسْتَقیلاً مُسْتَغْفِراً مُنیباً مُقِرّاً مُذْعِناً مُعْتَرِفاً لا
نموده و عذرخواه و پشیمان و دل شکسته و پوزش جو و آمرزش طلب و بازگشت کنان و به گناه خویش اقرار و اذعان و اعتراف
اَجِدُ مَفَرّاً مِمّا کانَ مِنّى وَ لا مَفْزَعاً اَتَوَجَّهُ اِلَیْهِ فى اَمْرى غَیْرَ قَبُولِکَ
دارم و راه گریزى از آنچه از من سر زده نیابم و پناهگاهى که بدان رو آورم در کار خویش ندارم جز اینکه
عُذْرى وَ اِدْخالِکَ اِیّاىَ فى سَعَةِ رَحْمَتِکَ اَللّهُمَّ فَاقْبَلْ عُذْرى
تو عذرم بپذیرى و مرا در فراخناى رحمتت درآورى پس اى خداى من عذرم بپذیر
وَارْحَمْ شِدَّةَ ضُرّى وَ فُکَّنى مِنْ شَدِّ وَ ثاقى یا رَبِّ ارْحَمْ ضَعْفَ
و بر سخت پریشانیم رحم کن و از بند سخت گناهانم رهائیم ده اى پروردگار من بر ناتوانى
بَدَنى وَ رِقَّةَ جِلْدى وَ دِقَّةَ عَظْمى یا مَنْ بَدَءَ خَلْقى وَ ذِکْرى وَ تَرْبِیَتى
بدنم و نازکى پوست تنم و باریکى استخوانم رحم کن اى کسى که آغاز کردى به آفرینش من و به یاد من و بپرورشم
وَ بِرّى وَ تَغْذِیَتى هَبْنى لاِبْتِدآءِ کَرَمِکَ وَ سالِفِ بِرِّکَ بى یا اِلهى
و به احسان و خوراک دادنم اکنون به همان بزرگوارى و کرم نخستت و سابقه احسانى که به من داشتى مرا ببخش اى
وَ سَیِّدى وَ رَبّى اَتُراکَ مُعَذِّبى بِنارِکَ بَعْدَ تَوْحیدِکَ وَ بَعْدَ مَا انْطَوى
معبود من و اى آقاى من و اى پروردگارم آیا تو به راستى چنانى که مرا به آتش عذاب کنى پس از اینکه
عَلَیْهِ قَلْبى مِنْ مَعْرِفَتِکَ وَ لَهِجَ بِهِ لِسانى مِنْ ذِکْرِکَ وَاعْتَقَدَهُ
به یگانگیت اقرار دارم و دلم به نور معرفتت آباد گشته و زبانم به ذکر تو گویا شده
ضَمیرى مِنْ حُبِّکَ وَ بَعْدَ صِدْقِ اعْتِرافى وَ دُعاَّئى خاضِعاً لِرُبُوبِیَّتِکَ
و نهادم به دوستى تو پیوند شده و پس از اعتراف صادقانه و دعاى خاضعانه ام به مقام بنده پرورى و ربوبیتت ؟
هَیْهاتَ اَنْتَ اَکْرَمُ مِنْ اَنْ تُضَیِّعَ مَنْ رَبَّیْتَهُ اَوْ تُبْعِدَ مَنْ اَدْنَیْتَهُ اَوْ
بسیار دور است ! تو بزرگوارتر از آنى که از نظر دور دارى کسى را که خود پروریده اى یا دور گردانى کسى را
تُشَرِّدَ مَنْ اوَیْتَهُ اَوْ تُسَلِّمَ اِلَى الْبَلاءِ مَنْ کَفَیْتَهُ وَ رَحِمْتَهُ وَ لَیْتَ
که خود نزدیکش کرده یا تسلیم بلا و گرفتارى کنى کسى را که خود سرپرستى کرده و به لطف پروریده اى و کاش
شِعْرى یا سَیِّدى وَ اِلهى وَ مَوْلاىَ اَتُسَلِّطُ النّارَ عَلى وُجُوهٍ خَرَّتْ
مى دانستم اى آقا و معبود و مولایم آیا چیره مى کنى آتش دوزخ را بر چهره هایى که در برابر
لِعَظَمَتِکَ ساجِدَةً وَ عَلى اَلْسُنٍ نَطَقَتْ بِتَوْحیدِکَ صادِقَةً وَ بِشُکْرِکَ
عظمتت به سجده افتاده و بر زبانهایى که صادقانه به یگانگیت گویا شده و سپاسگزارانه به شکرت باز
مادِحَةً وَ عَلى قُلُوبٍ اعْتَرَفَتْ بِاِلهِیَّتِکَ مُحَقِّقَةً وَ عَلى ضَماَّئِرَ حَوَتْ
شده و بر دلهایى که از روى یقین به خدائیت اعتراف کرده اند و بر نهادهایى که
مِنَ الْعِلْمِ بِکَ حَتّى صارَتْ خاشِعَةً وَ عَلى جَوارِحَ سَعَتْ اِلى اَوْطانِ
علم و معرفتت آنها را فرا گرفته تا به جایى که در برابرت خاشع گشته و بر اعضاء و جوارحى که مشتاقانه به پرستشگاهایت
تَعَبُّدِکَ طاَّئِعَةً وَ اَشارَتْ بِاسْتِغْفارِکَ مُذْعِنَةً ما هکَذَا الظَّنُّ بِکَ وَ لا
شتافته و با حال اقرار به گناه جویاى آمرزش تو هستند چنین گمانى به تو نیست و
اُخْبِرْنا بِفَضْلِکَ عَنْکَ یا کَریمُ یا رَبِّ وَ اَنْتَ تَعْلَمُ ضَعْفى عَنْ قَلیلٍ
از فضل تو چنین خبرى به ما نرسیده اى خداى کریم اى پروردگار من و تو ناتوانى مرا در مقابل اندکى
مِنْ بَلاَّءِ الدُّنْیا وَ عُقُوباتِها وَ ما یَجْرى فیها مِنَ الْمَکارِهِ عَلى اَهْلِها
از بلاى دنیا و کیفرهاى ناچیز آن و ناملایماتى که معمولاً بر اهل آن مى رسد مى دانى در صورتى که
عَلى اَنَّ ذلِکَ بَلاَّءٌ وَ مَکْرُوهٌ قَلیلٌ مَکْثُهُ یَسیرٌ بَقاَّئُهُ قَصیرٌ مُدَّتُهُ
این بلا و ناراحتى دوامش کم است و دورانش اندک و مدتش کوتاه است
فَکَیْفَ احْتِمالى لِبَلاَّءِ الاْخِرَةِ وَ جَلیلِ وُقُوعِ الْمَکارِهِ فیها وَهُوَ بَلاَّءٌ
پس چگونه تاب تحمل بلاى آخرت و آن ناملایمات بزرگ را در آنجا دارم در صورتى که آن بلا
تَطُولُ مُدَّتُهُ وَ یَدُومُ مَقامُهُ وَ لا یُخَفَّفُ عَنْ اَهْلِهِ لاِنَّهُ لا یَکُونُ اِلاّ
مدتش طولانى و دوامش همیشگى است و تخفیفى براى مبتلایان به آن نیست زیرا آن بلا از
عَنْ غَضَبِکَ وَاْنتِقامِکَ وَ سَخَطِکَ وَ هذا ما لا تَقُومُ لَهُ السَّمواتُ
خشم و انتقام و غضب تو سرچشمه گرفته و آن هم چیزى است که آسمانها
وَالاَْرْضُ یا سَیِّدِى فَکَیْفَ لى وَ اَنَا عَبْدُکَ الضَّعیفُ الذَّلیلُ
و زمین تاب تحمل آن را ندارند اى آقاى من تا چه رسد به من بنده ناتوان خوار
الْحَقیرُ الْمِسْکینُ الْمُسْتَکینُ یا اِلهى وَ رَبّى وَ سَیِّدِى وَ مَوْلاىَ
ناچیز مستمند بیچاره ! اى معبود و پروردگار و آقا و مولاى من آیا
لاِىِّ الاُْمُورِ اِلَیْکَ اَشْکُو وَ لِما مِنْها اَضِجُّ وَ اَبْکى لاِلیمِ الْعَذابِ
براى کدامیک از گرفتاریهایم به تو شکایت کنم و براى کدامیک از آنها شیون و گریه کنم ؟ آیا براى عذاب دردناک
وَ شِدَّتِهِ اَمْ لِطُولِ الْبَلاَّءِ وَ مُدَّتِهِ فَلَئِنْ صَیَّرْتَنى لِلْعُقُوباتِ مَعَ
و سخت یا براى بلاى طولانى و مدید پس اگر بنا شود مرا بخاطر کیفرهایم در زمره
اَعْدآئِکَ وَ جَمَعْتَ بَیْنى وَ بَیْنَ اَهْلِ بَلاَّئِکَ وَ فَرَّقْتَ بَیْنى وَ بَیْنَ
دشمنانت اندازى و مرا با گرفتاران در بلا و عذابت در یکجا گردآورى و میان من و
اَحِبّاَّئِکَ وَ اَوْلیاَّئِکَ فَهَبْنى یا اِلهى وَ سَیِّدِى وَ مَوْلاىَ وَ رَبّى
دوستانت جدایى اندازى گیرم که اى معبود و آقا و مولا و پروردگارم من بر عذاب تو
صَبَرْتُ عَلى عَذابِکَ فَکَیْفَ اَصْبِرُ عَلى فِراقِکَ وَ هَبْنى صَبَرْتُ عَلى
صبر کنم اما چگونه بر دورى از تو طاقت آورم و گیرم که اى معبود من
حَرِّ نارِکَ فَکَیْفَ اَصْبِرُ عَنِ النَّظَرِ اِلى کَرامَتِکَ اَمْ کَیْفَ اَسْکُنُ فِى
حرارت آتشت را تحمل کنم اما چگونه چشم پوشیدن از بزرگواریت را بر خود هموار سازم یا چگونه در میان
النّارِ وَ رَجاَّئى عَفْوُکَ فَبِعِزَّتِکَ یا سَیِّدى وَ مَوْلاىَ اُقْسِمُ صادِقاً لَئِنْ
آتش بمانم با اینکه امید عفو تو را دارم پس به عزتت سوگند اى آقا و مولاى من براستى سوگند مى خورم که اگر
تَرَکْتَنى ناطِقاً لاَضِجَّنَّ اِلَیْکَ بَیْنَ اَهْلِها ضَجیجَ الاْ مِلینَ وَ لاَصْرُخَنَّ
زبانم را در آنجا بازبگذارى حتماً در میان دوزخیان شیون را بسویت سر دهم شیون اشخاص آرزومند
اِلَیْکَ صُراخَ الْمَسْتَصْرِخینَ وَ لاََبْکِیَنَّ عَلَیْکَ بُکاَّءَ الْفاقِدینَ
و مسلماً چون فریادرس خواهان به درگاهت فریاد برآرم و قطعاً مانند عزیز گمگشتگان
وَ لاَُنادِیَنَّکَ اَیْنَ کُنْتَ یا وَلِىَّ الْمُؤْمِنینَ یا غایَةَ امالِ الْعارِفینَ یا
بر دورى تو گریه و زارى کنم و با صداى بلند تو را مى خوانم و مى گویم کجایى اى یار و نگهدار مؤ منان اى منتهاى آرمان عارفان اى
غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ یا حَبیبَ قُلُوبِ الصّادِقینَ وَ یا اِلهَ الْعالَمینَ
فریادرس درماندگان اى محبوب دل راستگویان و اى حیران کننده عالمیان
اَفَتُراکَ سُبْحانَکَ یا اِلهى وَ بِحَمْدِکَ تَسْمَعُ فیها صَوْتَ عَبْدٍ مُسْلِمٍ
آیا براستى چنان مى بینى اى منزه و معبودم که به ستایشت مشغولم که بشنوى در آن آتش صداى بنده مسلمانى
سُجِنَ فیها بِمُخالَفَتِهِ وَ ذاقَ طَعْمَ عَذابِها بِمَعْصِیَتِهِ وَ حُبِسَ بَیْنَ
را که در اثر مخالفتش در آنجا زندانى شده و مزه عذاب آتش را به خاطر نافرمانیش چشیده و در میان
اَطْباقِها بِجُرْمِهِ وَ جَریرَتِهِ وَ هُوَ یَضِجُّ اِلَیْکَ ضَجیجَ مُؤَمِّلٍ لِرَحْمَتِکَ
طبقات دوزخ به واسطه جرم و جنایتش گرفتار شده و در آن حال به درگاهت شیون کند شیون شخصى که آرزومند رحمت
وَ یُنادیکَ بِلِسانِ اَهْلِ تَوْحیدِکَ وَ یَتَوَسَّلُ اِلَیْکَ بِرُبُوبِیَّتِکَ یا مَوْلاىَ
تو است و به زبان یگانه پرستان تو را فریاد زند و به بنده پروریت متوسل گردد اى مولاى من
فَکَیْفَ یَبْقى فِى الْعَذابِ وَ هُوَ یَرْجُوا ما سَلَفَ مِنْ حِلْمِکَ اَمْ کَیْفَ
پس چگونه در عذاب بماند با اینکه به بردبارى سابقه دارت چشم امید دارد یا چگونه
تُؤْلِمُهُ النّارُ وَ هُوَ یَأمُلُ فَضْلَکَ وَ رَحْمَتَکَ اَمْ کَیْفَ یُحْرِقُهُ لَهیبُها
آتش او را بیازارد با اینکه آرزوى فضل و رحمت تو را دارد یا چگونه شعله آتش او را بسوزاند
وَ اَنْتَ تَسْمَعُ صَوْتَهُ وَ تَرى مَکانَهُ اَمْ کَیْفَ یَشْتَمِلُ عَلَیْهِ زَفیرُها
با اینکه تو صدایش را بشنوى و جایش را ببینى یا چگونه شراره هاى آتش او را دربرگیرد
وَ اَنْتَ تَعْلَمُ ضَعْفَهُ اَمْ کَیْفَ یَتَقَلْقَلُ بَیْنَ اَطْباقِها وَ اَنْتَ تَعْلَمُ صِدْقَهُ اَمْ
با اینکه تو ناتوانیش دانى یا چگونه در میان طبقات آتش دست و پا زند با اینکه تو صدق و راستگوئیش را دانى یا
کَیْفَ تَزْجُرُهُ زَبانِیَتُها وَ هُوَ یُنادیکَ یا رَبَّهُ اَمْ کَیْفَ یَرْجُو فَضْلَکَ فى
چگونه موکلان دوزخ او را با تندى برانند با اینکه تو را به پروردگارى بخواند یا چگونه ممکن است که امید فضل تو را در
عِتْقِهِ مِنْها فَتَتْرُکُهُ فیها هَیْهاتَ ما ذلِکَ الظَّنُ بِکَ وَ لاَالْمَعْرُوفُ مِنْ
آزادى خویش داشته باشد ولى تو او را به حال خود واگذارى چه بسیار از تو دور است و چنین گمانى به تو نیست و
فَضْلِکَ وَ لا مُشْبِهٌ لِما عامَلْتَ بِهِ الْمُوَحِّدینَ مِنْ بِرِّکَ وَ اِحْسانِکَ
فضل تو اینسان معروف نیست و نه شباهت با رفتار تو نسبت به یگانه پرستان دارد با آن نیکى و احسانت
فَبِالْیَقینِ اَقْطَعُ لَوْ لا ما حَکَمْتَ بِهِ مِنْ تَعْذیبِ جاحِدیکَ وَ قَضَیْتَ
که نسبت بدانها دارى و من بطور قطع مى دانم که اگر فرمان تو در معذب ساختن منکرانت صادر نشده بود و حکم
بِهِ مِنْ اِخْلادِ مُعانِدیکَ لَجَعَلْتَ النّارَ کُلَّها بَرْداً وَ سَلاماً وَ ما کانَ
تو به همیشه ماندن در عذاب براى دشمنانت در کار نبود حتماً آتش دوزخ را هر چه بود به تمامى سرد و سالم مى کردى و
لاِحَدٍ فیها مَقَرّاً وَ لا مُقاماً لکِنَّکَ تَقَدَّسَتْ اَسْماَّؤُکَ اَقْسَمْتَ اَنْ
هیچکس در آن منزل و ماءوا نداشت ولى تو اى خدایى که تمام نامهایت مقدس است سوگند یاد کرده اى که دوزخ
تَمْلاَها مِنَ الْکافِرینَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنّاسِ اَجْمَعینَ وَ اَنْ تُخَلِّدَ فیهَا
را از کافران از پریان و آدمیان پرکنى و دشمنانت را براى همیشه در آن جا دهى و تو که
الْمُعانِدینَ وَ اَنْتَ جَلَّ ثَناؤُکَ قُلْتَ مُبْتَدِئاً وَ تَطَوَّلْتَ بِالاِْنْعامِ مُتَکَرِّماً
حمد ثنایت برجسته است در ابتداء بدون سابقه فرمودى و به این انعام از روى بزرگوارى تفضل کردى
اَفَمَنْ کانَ مُؤْمِناً کَمَنْ کانَ فاسِقاً لا یَسْتَوُونَ اِلهى وَ سَیِّدى
(که فرمودى ) ((آیا کسى که مؤ من است مانند کسى است که فاسق است ؟ نه یکسان نیستند)) اى معبود من و اى آقاى
فَاَسْئَلُکَ بِالْقُدْرَةِ الَّتى قَدَّرْتَها وَ بِالْقَضِیَّةِ الَّتى حَتَمْتَها وَ حَکَمْتَها
من بحق آن نیرویى که مقدرش کردى و به فرمانى که مسلمش کردى و صادر فرمودى
وَ غَلَبْتَ مَنْ عَلَیْهِ اَجْرَیْتَها اَنْ تَهَبَ لى فى هذِهِ اللَّیْلَةِ وَ فى هذِهِ
و بر هر کس آن را اجرا کردى مسلط گشتى از تو مى خواهم که ببخشى بر من در این شب و در این
السّاعَةِ کُلَّ جُرْمٍ اَجْرَمْتُهُ وَ کُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتُهُ وَ کُلَّ قَبِیحٍ اَسْرَرْتُهُ وَ کُلَّ
ساعت هر جرمى را که مرتکب شده ام و هر گناهى را که از من سرزده و هر کار زشتى را که پنهان کرده ام و هر
جَهْلٍ عَمِلْتُهُ کَتَمْتُهُ اَوْ اَعْلَنْتُهُ اَخْفَیْتُهُ اَوْ اَظْهَرْتُهُ وَ کُلَّ سَیِّئَةٍ اَمَرْتَ
نادانى که کردم چه کتمان کردم و چه آشکار چه پنهان کردم و چه در عیان و هر کار بدى را که به نویسندگان
بِاِثْباتِهَا الْکِرامَ الْکاتِبینَ الَّذینَ وَکَّلْتَهُمْ بِحِفْظِ ما یَکُونُ مِنّى
گرامیت دستور یادداشت کردنش را دادى همان نویسندگانى که آنها را موکل بر ثبت اعمال من کردى و آنها را
وَ جَعَلْتَهُمْ شُهُوداً عَلَىَّ مَعَ جَوارِحى وَ کُنْتَ اَنْتَ الرَّقیبَ عَلَىَّ مِنْ
به ضمیمه اعضاء و جوارحم گواه بر من کردى و اضافه بر آنها خودت نیز مراقب من بودى و
وَراَّئِهِمْ وَالشّاهِدَ لِما خَفِىَ عَنْهُمْ وَ بِرَحْمَتِکَ اَخْفَیْتَهُ وَ بِفَضْلِکَ
گواه اعمالى بودى که از ایشان پنهان مى ماند و البته به واسطه رحمتت بود که آنها را پنهان داشتى و از روى فضل خود
سَتَرْتَهُ وَ اَنْ تُوَفِّرَ حَظّى مِنْ کُلِّ خَیْرٍ اَنْزَلْتَهُ اَوْ اِحْسانٍ فَضَّلْتَهُ اَوْ بِرٍّ
پوشاندى و نیز خواهم که بهره ام را وافر و سرشار گردانى از هر خیرى که فرو ریزى یا احسانى که بفرمائى یا نیکیهایى که
نَشَرْتَهُ اَوْ رِزْقٍ بَسَطْتَهُ اَوْ ذَنْبٍ تَغْفِرُهُ اَوْ خَطَاءٍ تَسْتُرُهُ یا رَبِّ یا رَبِّ
پخش کنى یا رزقى که بگسترانى یا گناهى که بیامرزى یا خطایى که بپوشانى پروردگارا پروردگارا
یا رَبِّ یا اِلهى وَ سَیِّدى وَ مَوْلاىَ وَ مالِکَ رِقّى یا مَنْ بِیَدِهِ
پروردگارا اى معبود من اى آقا و مولایم و اى مالک من اى کسى که اختیارم بدست
ناصِیَتى یا عَلیماً بِضُرّى وَ مَسْکَنَتى یا خَبیراً بِفَقْرى وَ فاقَتى
او است اى داناى بر پریشانى و بى نوائیم اى آگه از بى چیزى و نداریم
یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ اَسْئَلُکَ بِحَقِّکَ وَ قُدْسِکَ وَ اَعْظَمِ صِفاتِکَ
پروردگارا، پروردگارا پروردگارا از تو مى خواهم به حق خودت و به ذات مقدست و به بزرگترین صفات
وَ اَسْماَّئِکَ اَنْ تَجْعَلَ اَوْقاتى مِنَ اللَّیْلِ وَالنَّهارِ بِذِکْرِکَ مَعْمُورَةً
و اسمائت که اوقاتم را در شب و روز به یاد خودت معمور و آباد گردانى
وَ بِخِدْمَتِکَ مَوْصُولَةً وَ اَعْمالى عِنْدَکَ مَقْبُولَةً حَتّى تَکُونَ اَعْمالى
و به خدمتت پیوسته دارى و اعمالم را مقبول درگاهت گردانى تا اعمال
وَ اَوْرادى کُلُّها وِرْداً واحِداً وَ حالى فى خِدْمَتِکَ سَرْمَداً یا سَیِّدى یا
و گفتارم همه یک جهت براى تو باشد و حالم همیشه در خدمت تو مصروف گردد اى آقاى من اى
مَنْ عَلَیْهِ مُعَوَّلى یا مَنْ اِلَیْهِ شَکَوْتُ اَحْوالى یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ
کسى که تکیه گاهم او است اى کسى که شکایت احوال خویش به درگاه او برم پروردگارا پروردگارا پروردگارا
قَوِّ عَلى خِدْمَتِکَ جَوارِحى وَاشْدُدْ عَلَى الْعَزیمَةِ جَوانِحى وَ هَبْ لِىَ
نیرو ده بر انجام خدمتت اعضاى مرا و دلم را براى عزیمت به سویت محکم گردان و به من
الْجِدَّ فى خَشْیَتِکَ وَالدَّوامَ فِى الاِْتِّصالِ بِخِدْمَتِکَ حَتّى اَسْرَحَ اِلَیْکَ
کوشش در ترس و خشیتت و مداومت در پیوستن به خدمتت عطا فرما تا تن و جان را
فى مَیادینِ السّابِقینَ وَ اُسْرِعَ اِلَیْکَ فِى الْبارِزینَ وَ اَشْتاقَ اِلى
در میدانهاى پیشتازان بسویت برانم و در زمره شتابندگان بسویت بشتابم و در صف مشتاقان اشتیاق
قُرْبِکَ فِى الْمُشْتاقینَ وَ اَدْنُوَ مِنْکَ دُنُوَّ الْمُخْلِصینَ وَ اَخافَکَ مَخافَةَ
تقربت را جویم و چون نزدیک شدن مخلصان به تو نزدیک گردم و چون یقین کنندگان از تو بترسم
الْمُوقِنینَ وَ اَجْتَمِعَ فى جِوارِکَ مَعَ الْمُؤْمِنینَ اَللّهُمَّ وَ مَنْ اَرادَنى
و در جوار رحمتت با مؤ منان در یکجا گرد آیم خدایا هر که بد مرا خواهد
بِسُوَّءٍ فَاَرِدْهُ وَ مَنْ کادَنى فَکِدْهُ وَاجْعَلْنى مِنْ اَحْسَنِ عَبیدِکَ نَصیباً
بدش را بخواه و هر که به من مکر کند به مکر خویش دچارش کن و نصیبم را پیش خود بهتر از دیگر بندگانت قرار ده
عِنْدَکَ وَ اَقْرَبِهِمْ مَنْزِلَةً مِنْکَ وَ اَخَصِّهِمْ زُلْفَةً لَدَیْکَ فَاِنَّهُ لا یُنالُ ذلِکَ
و منزلتم را نزد خود نزدیکتر از ایشان کن و رتبه ام را در پیشگاهت مخصوص تر از دیگران گردان که براستى
اِلاّ بِفَضْلِکَ وَ جُدْلى بِجُودِکَ وَاعْطِفْ عَلَىَّ بِمَجْدِکَ وَاحْفَظْنى
جز به فضل تو کسى به این مقام نرسد و به جود و بخشش خود به من جود کن و به مجد و بزرگوارى خود بر من توجه فرما
بِرَحْمَتِکَ وَاجْعَلْ لِسانى بِذِکْرِکَ لَهِجاً وَ قَلْبى بِحُبِّکَ مُتَیَّماً وَ مُنَّ
و به رحمت خود مرا نگهدار و قرار ده زبانم را به ذکرت گویا و دلم را به دوستیت بى قرار و شیدا و با اجابت
عَلَىَّ بِحُسْنِ اِجابَتِکَ وَ اَقِلْنى عَثْرَتى وَاغْفِرْ زَلَّتى فَاِنَّکَ قَضَیْتَ
نیکت بر من منت بنه و لغزشم را نادیده گیر و گناهم را بیامرز زیرا که تو خود بندگانت را
عَلى عِبادِکَ بِعِبادَتِکَ وَ اَمَرْتَهُمْ بِدُعاَّئِکَ وَ ضَمِنْتَ لَهُمُ الاِْجابَةَ
به پرستش خویش فرمان دادى و به دعا کردن به درگاهت ماءمور ساختى و اجابت دعایشان را ضمانت کردى
فَاِلَیْکَ یا رَبِّ نَصَبْتُ وَجْهى وَ اِلَیْکَ یا رَبِّ مَدَدْتُ یَدى فَبِعِزَّتِکَ
پس اى پروردگار من به سوى تو روى خود بداشتم و به درگاه تو اى پروردگارم دست حاجت دراز کردم پس به عزتت
اسْتَجِبْ لى دُعاَّئى وَ بَلِّغْنى مُناىَ وَ لا تَقْطَعْ مِنْ فَضْلِکَ رَجاَّئى
دعایم را مستجاب فرما و به آرزویم برسان و امیدم را از فضل خویش قطع منما
وَاکْفِنى شَرَّ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ مِنْ اَعْدآئى یا سَریعَ الرِّضا اِغْفِرْ لِمَنْ لا
و شر دشمنانم را از جن و انس کفایت فرما اى خداى زودگذر بیامرز کسى را که جز
یَمْلِکُ اِلا الدُّعاَّءَ فَاِنَّکَ فَعّالٌ لِما تَشاَّءُ یا مَنِ اسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ
دعا چیزى ندارد که براستى تو هر چه را بخواهى انجام دهى اى کسى که نامش دوا است و یادش
شِفاَّءٌ وَ طاعَتُهُ غِنىً اِرْحَمْ مَنْ رَأسُ مالِهِ الرَّجاَّءُ وَ سِلاحُهُ الْبُکاَّءُ یا
شفاء است و طاعتش توانگرى است ترحم فرما بر کسى که سرمایه اش امید و ساز و برگش گریه و زارى است اى
سابِغَ النِّعَمِ یا دافِعَ النِّقَمِ یا نُورَ الْمُسْتَوْحِشینَ فِى الظُّلَمِ یا عالِماً
تمام دهنده نعمتها و اى برطرف کننده گرفتاریها اى روشنى وحشت زدگان در تاریکیها اى داناى
لا یُعَلَّمُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ صَلَّى
بى معلم درود فرست بر محمد و آل محمد و انجام ده درباره من آنچه را که تو شایسته آنى و درود
اللّهُ عَلى رَسُولِهِ وَالاْئِمَّةِ الْمَیامینَ مِنْ الِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً
خدا بر پیامبر و پیشوایان با برکت از خاندانش و سلام فراوان
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ
خدایا از تو مى خواهم
وَاَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ یا
و بسویت رو کنم بوسیله پیامبرت پیامبر رحمت محمد صلى الله علیه وآله اى
اَبَاالْقاسِمِ یا رَسُولَ اللّهِ یا اِمامَ الرَّحْمَةِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا
ابا القاسم اى رسول خدا اى پیشواى رحمت اى آقاى ما و سرور ما ما رو آوردیم و
وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا
شفیع گرفتیم و توسل جستیم بوسیله تو به درگاه خدا و تو را پیش روى حاجتهاى خویش قرار دهیم اى
وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ یا اَبَا الْحَسَنِ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ یا
آبرومند در نزد خدا براى ما نزد خدا شفاعت کن اى اباالحسن اى امیرمؤ منان اى
عَلِىَّ بْنَ اَبیطالِبٍ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا
على بن ابیطالب اى حجت خدا بر خلق اى آقاى ما و سرور ما ما
تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ
رو آوردیم و شفیع گرفتیم و توسل جستیم بوسیله تو به درگاه خدا و تو را پیش روى
حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ یا فاطِمَةَ الزَّهْراَّءُ یا
حاجتهاى خویش قرار دادیم اى آبرومند نزد خدا شفاعت کن براى ما نزد خدا اى فاطمه زهرا اى
بِنْتَ مُحَمَّدٍ یا قُرَّةَ عَیْنِ الرَّسُولِ یا سَیِّدَتَنا وَمَوْلاتَنا اِنّا تَوَجَّهْنا
دختر محمد اى نور چشم پیغمبر اى بانوى ما و سرور ما ما رو آوردیم
وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکِ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکِ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا
و شفیع گرفتیم و توسل جستیم بوسیله تو به درگاه خدا و تو را پیش روى حاجتهاى خویش قرار دهیم اى
وَجیهَةً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعى لَنا عِنْدَ اللّهِ یا اَبا مُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بْنَ عَلِی
آبرومند پیش خدا شفاعت کن براى ما نزد خدا اى ابا محمد اى حسن بن على
اَیُّهَا الْمُجْتَبى یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا
اى برگزیده اى فرزند رسول خدا اى حجت خدا بر خلق اى آقاى ما و سرور ما
وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ
ما روآوردیم و شفیع گرفتیم و توسل جستیم بوسیله تو به درگاه خدا و تو را پیش
یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ یا اَبا عَبْدِاللّهِ یا
روى حاجتهاى خود قرار دهیم اى آبرومند نزد خدا شفاعت کن براى ما پیش خدا اى ابا عبدالله اى
حُسَیْنَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا الشَّهیدُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ
حسین بن على اى شهید (راه حق ) اى فرزند رسول خدا اى حجت بر خلق
یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ
اى آقا و سرور ما ما رو آوردیم و شفیع گرفتیم و توسل جستیم بوسیله تو به درگاه خدا
وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ یا
و تو را پیش روى حاجتهاى خود قرار دهیم اى آبرومند نزد خدا براى ما پیش خدا شفاعت کن اى
اَبَا الْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ الْحُسَیْنِ یا زَیْنَ الْعابِدینَ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا
ابا الحسن اى على بن الحسین اى زیور پرستش کنندگان اى فرزند رسول خدا اى
حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا
حجت خدا بر خلق اى آقا و سرور ما ما روآوردیم و شفیع گرفتیم
وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ
و توسل جستیم بوسیله تو بدرگاه خدا و تو را پیش روى حاجتهاى خود قرار دهیم اى آبرومند نزد خدا
اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ یا اَبا جَعْفَرٍ یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا الْباقِرُ یَا بْنَ
شفاعت کن براى ما پیش خدا اى اباجعفر اى محمد بن على اى شکافنده علوم اى
رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا
فرزند رسول خدا اى حجت خدا بر خلق اى آقا و سرور ما، ما رو آوردیم
وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا
و شفیع گرفتیم و توسل جستیم بوسیله تو به درگاه خدا و تو را پیش روى حاجتهاى خویش قرار دهیم اى
وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ یا اَبا عَبْدِ اللّهِ یا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ
آبرومند نزد خدا شفاعت کن براى ما پیش خدا اى اباعبدالله اى جعفر بن محمد اى (امام )
اَیُّهَا الصّادِقُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا
صادق اى فرزند رسول خدا اى حجت خدا بر خلق اى آقاى ما
وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ
و سرور ما ما رو آوردیم و شفیع گرفتیم و توسل جستیم بوسیله تو به درگاه خدا و تو را پیش
یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ یا اَبَا الْحَسَنِ یا
روى حاجتهاى خویش قرار دادیم اى آبرومند پیش خدا شفاعت کن براى ما نزد خدا اى ابا الحسن اى
مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ اَیُّهَا الْکاظِمُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى
موسى بن جعفر اى کاظم اى فرزند رسول خدا اى حجت خدا بر
خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ
خلق اى آقاى ما و سرور ما، ما رو آوردیم و شفیع گرفتیم و توسل جستیم بوسیله تو بدرگاه خدا و تو را
وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ یا
پیش روى حاجتهاى خویش قرار دادیم اى آبرومند نزد خدا شفاعت کن براى ما پیش خدا اى
اَبَا الْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ مُوسى اَیُّهَا الرِّضا یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ
ابا الحسن اى على بن موسى اى (حضرت ) رضا اى فرزند رسول خدا اى حجت
اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ
خدا بر خلق اى آقا و سرور ما ما رو آوردیم و شفیع گرفتیم و توسل جستیم بوسیله تو
اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ
به درگاه خدا و تو را پیش روى حاجتهاى خویش قرار دادیم اى آبرومند نزد خدا شفاعت کن براى ما پیش
اللّهِ یا اَبا جَعْفَرٍ یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا التَّقِىُّ الْجَوادُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ
خدا اى ابا جعفر اى محمد بن على اى حضرت تقى جواد اى فرزند رسول خدا
یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا
اى حجت خدا بر خلق اى آقا و سرور ما ما رو آوردیم و شفیع گرفتیم
وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ
و توسل جستیم بوسیله تو بدرگاه خدا و تو را پیش روى حاجتهاى خویش قرار دادیم اى آبرومند نزد خدا
اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ یا اَبَا الْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ اَیُّهَا الْهادِى النَّقِىُّ
شفاعت کن براى ما نزد خدا اى ابا الحسن اى على بن محمد اى حضرت هادى نقى
یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا
اى فرزند رسول خدا اى حجت خدا بر خلق اى آقاى ما و سرور ما ما رو آوردیم
وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا
و شفیع گرفتیم و توسل جستیم بوسیله تو بدرگاه خدا و تو را پیش روى حاجتهاى خویش قرار دادیم اى
وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ یا اَبا مُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا
آبرومند نزد خدا شفاعت کن براى ما نزد خدا اى ابا محمد اى حسن بن على اى
الزَّکِىُّ الْعَسْکَرِىُّ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا
زکى عسکرى اى فرزند رسول خدا اى حجت خدا بر خلق اى آقاى ما
وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ
و سرور ما ما رو آوردیم و شفیع گرفتیم و توسل جستیم بوسیله تو بدرگاه خدا و تو را پیش
یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ یا وَصِىَّ الْحَسَنِ
روى حاجتهاى خویش قرار دادیم اى آبرومند نزد خدا شفاعت کن براى ما نزد خدا اى وصى امام حسن عسکرى
وَالْخَلَفَ الْحُجَّةَ اَیُّهَا الْقاَّئِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِىُّ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا
و یادگار شایسته و حجت اى امام قائم منتظر مهدى اى فرزند رسول خدا اى
حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا
حجت خدا بر خلق اى آقا و سرور ما ما رو آوردیم و شفیع گرفتیم
وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ
و توسل جستیم بوسیله تو بدرگاه خدا و تو را پیش روى حاجتهاى خویش قرار دادیم اى آبرومند نزد خدا
اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ
شفاعت کن براى ما پیش خدا
پس حاجات خود را بطلبد که برآورده مى شود انشاء اللّه تعالى و در روایت دیگر وارد شده که بعد از این بگوید:
یا سادَتى وَمَوالِىَّ اِنّى تَوَجَّهْتُ بِکُمْ
اى آقایان من و سرورانم من رو آوردم بوسیله شما
اَئِمَّتى وَعُدَّتى لِیَوْمِ فَقْرى وَحاجَتى اِلَى اللّهِ وَتَوَسَّلْتُ بِکُمْ اِلَى اللّهِ
پیشوایان و ذخیرگانم در روز ندارى و نیازمندى بدرگاه خدا و توسل جستم بوسیله شما به درگاه خدا
وَاسْتَشْفَعْتُ بِکُمْ اِلَى اللّهِ فَاشْفَعُوا لى عِنْدَ اللّهِ وَاسْتَنْقِذُونى مِنْ
و شفاعت جویى کردم بوسیله شما به درگاه خدا پس شفاعت کنید براى من در پیشگاه خدا و از او بخواهید مرا از
ذُنُوبى عِنْدَ اللّهِ فَاِنَّکُمْ وَسیلَتى اِلَى اللّهِ وَبِحُبِّکُمْ وَبِقُرْبِکُمْ اَرْجُو
گناهانم نجات دهد زیرا شمایید وسیله من به درگاه خدا و بوسیله دوستى و قرب به شما امید
نَجاةً مِنَ اللّهِ فَکُونُوا عِنْدَ اللّهِ رَجاَّئى یا سادَتى یا اَوْلِیاَّءَ اللّهِ صَلَّى
نجات از خدا دارم پس شما هم مایه امید من به درگاه خدا باشید اى آقایان من اى اولیاء خدا درود
اللّهُ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ وَلَعَنَ اللّهُ اَعْداَّءَ اللّهِ ظالِمیهِمْ مِنَ الاْوَّلینَ
خدا بر همگى ایشان و خدا ستم کنندگان به ایشان را که دشمنان خدا هستند از رحمت خویش دورکند چه آنهاکه گذشته اند
وَالاْخِرینَ امینَ رَبَّ الْعالَمینَ
و چه آنها که پس از این آیند آمین رب العالمین