تسبیح حضرت فاطمه زهراء صلوات اللّه علیها است و احادیث در فضیلت این زیاده از حدّ و احصاء است از حضرت صادق علیه السلام منقول است که ما امر مى کنیم کودکان خود را به تسبیح فاطمه سلام الله علیها چنانکه امر مى کنیم ایشان را به نماز پس آن را ترک مکن که هر که مداومت نماید بر آن شقى و بدبخت نمى شود و در روایات معتبره وارد شده که ذکر کثیر که خدا در قرآن مجید به آن امر فرموده تسبیح حضرت فاطمه سلام الله علیها است و هر که بعد از هر نماز بر آن مداومت نماید خدا را بسیار یاد کرده و به آیه کریمه ((وَاذْکُرُوا اللّهَ ذِکْراً کَثیراً)) عمل نموده و به سند معتبر از امام محمّد باقر علیه السلام مرویست که هر که تسبیح فاطمه سلام اللّه علیها را بگوید و بعد از آن استغفار کند خدا او را بیامرزد و آن بر زبان صد هست و در میزان عمل هزار و شیطان را دور مى کند و خدا را خوشنود مى گرداند و به سندهاى صحیح از حضرت صادق علیه السلام منقولست که هر که تسبیح فاطمه سلام الله علیها را بعد از نماز بگوید پیش از آنکه پاها را از هیئت نماز بگرداند آمرزیده شود و بهشت او را واجب گردد و در حدیث معتبر دیگر فرمود که تسبیح فاطمه سلام الله علیهارا بعد از هر نماز خواندن بهتر است نزد من از آنکه هزار رکعت نماز بگذارد در هر روزى و در روایت معتبر از حضرت امام محمد باقر علیه السلام مرویست که عبادت الهى کرده نشده است به چیزى از تسبیح و تمجید که بهتر از تسبیح فاطمه سلام الله علیها باشد و اگر چیزى از آن بهتر مى بود حضرت رسول صلى الله علیه و آله آن را به حضرت فاطمه سلام الله علیهاعطا مى فرمود و احادیث در فضل آن زیاده از آنست که در این رساله ایراد توان کرد و در کیفیّت آن اختلافى در احادیث هست و اشهر و اظهر آن است که سى و چهار مرتبه اَللّهُ اَکْبَرُ و سى و سه مرتبه اَلْحَمْدُلِلّهِ و سى و سه مرتبه سُبْحانَاللّهِ بگوید و در بعضى روایات سُبْحانَاللّهِ پیش از اَلْحَمْدُلِلّهِ وارد شده و بعضى از علماء جمع به این نحو کرده اند که بعد از نماز بطریق اوّل بخواند و در هنگام خواب رفتن بطریق ثانى و ظاهراً مطلقاً بطریق اوّل که مشهور است اَوْلى باشد و سنّت است که بعد از اتمام کردن یک نوبت لااِلهَ اِلا اللّهُ بگوید چنانکه از حضرت صادق علیه السلام مرویست که هر که بعد از هر نماز فریضه تسبیح فاطمه سلام الله علیها را بگوید و در عقب آن یک مرتبه لا اِلهَ اِلا اللّهُ بگوید خدا او را بیامرزد و بهتر آن است که به تسبیح تربت حضرت امام حسین علیه السلام حساب آن را نگاه دارد و در جمیع اذکار سنّت است و پیوسته تسبیح تربت آن حضرت را با خود داشتن مستحبّ است و حرز از بلاها است و مورث ثواب بى انتها است و منقولست که در ابتدا حضرت فاطمه سلام الله علیها رشته اى از پشم تابیده بودند و بر آن گِرِه ها زده بودند و به آن تسبیح مى گفتند تا آنکه حضرت حمزة بن عبدالمطلّب رضى الله عنه شهید شد پس حضرت فاطمه سلام الله علیها از تربت قبر آن شهید بزرگوار خاک برگرفت و تسبیح ساخت و به آن تسبیح مى کرد مردم نیز چنان کردند